Wyrok NSA z dnia 1 września 2020 r., sygn. II FSK 1166/18
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak, Protokolant Paulina Gromulska, po rozpoznaniu w dniu 1 września 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 października 2017 r. sygn. akt I SA/Gl 761/17 w sprawie ze skargi P. I. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 13 maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. I. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 1350 (słownie: jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 31 października 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 761/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę P. I. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 13 maja 2017 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z dnia 13 maja 2017 r., wydaną po rozpatrzeniu odwołania skarżącego od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia 8 lutego 2017 r., którą określono podatnikowi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. w wysokości 7.132,00 zł - Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2017.201 ze zm.), dalej O.p., a także w oparciu o wskazane w uzasadnieniu przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2010.51.307 ze zm.), dalej "u.p.d.o.f."- utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego.
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że w zaskarżonej decyzji organ podatkowy stwierdził, iż podatnik w latach 2008-2012 wielokrotnie zawierał transakcje zakupu i sprzedaży pojazdów. Transakcje te, zawierane we własnym imieniu w sposób zorganizowany, w niedużych odstępach czasu i w powtarzalny sposób, nakierowane na osiągnięcie zysku, wypełniały znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., a zatem generowały one przychód ze źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Podatnik nie prowadził podatkowej księgi przychodów i rozchodów, o której mowa w art. 24a ust. 1 u.p.d.o.f., zaś w toku postępowania zgromadzono materiał dowodowy, pozwalający na ustalenie wysokości uzyskanego przez podatnika w 2011 r. dochodu, będącego podstawą dla obliczenia należnego zobowiązania w podatku dochodowym za ten rok.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
