Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. I OSK 2943/16
Zasada związania granicami skargi kasacyjnej oznacza, że Naczelny Sąd Administracyjny poza nieważnością postępowania może rozpoznawać jedynie te uchybienia, które zostały skonkretyzowane przez skarżącego kasacyjnie. Ponadto skuteczność złożonej skargi kasacyjnej w znacznej mierze zależy od sposobu skonstruowania przez stronę tego środka zaskarżenia.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant asystent sędziego Inesa Wyrębkowska po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 czerwca 2016 r. sygn. akt II SA/Lu 264/16 w sprawie ze skargi S. G. na rozkaz personalny [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. G. na rzecz Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 16 czerwca 2016 r. sygn. akt II SA/Lu 264/16, oddalił skargę S. G. na rozkaz personalny [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Komendant Miejski Policji w [...] rozkazem personalnym z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2015 r., poz. 355 ze zm. - dalej jako "ustawa o Policji"), zwolnił S. G. z dniem 31 sierpnia 2015 r. ze służby w Policji w związku z upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby.
[...] Komendant Wojewódzki Policji, po rozpoznaniu odwołania S. G., rozkazem personalnym z dnia [...] września 2015 r. nr [...], uchylił zaskarżony rozkaz w części dotyczącej daty rozwiązania stosunku służbowego i ustalił datę zwolnienia policjanta ze służby na dzień rozpatrzenia sprawy przez organ II instancji, a w pozostałej części rozkaz personalny organu I instancji utrzymał w mocy. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy stwierdził, że S. G. od dnia 18 czerwca 2014 r. zaprzestał służby z powodu choroby i do dnia 30 lipca 2015 r. nieprzerwanie korzystał ze zwolnień lekarskich. Skoro policjant przez ponad 12 miesięcy nie pełnił służby z powodu choroby, to spełnione zostały przesłanki warunkujące zwolnienie go ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 7 ustawy o Policji. Okres 12 miesięcy zaprzestania pełnienia służby z powodu choroby mógłby zostać przerwany jedynie na skutek dopuszczenia funkcjonariusza do służby. Taka sytuacja nie miała jednak miejsca, ponieważ policjant po zakończeniu leczenia powypadkowego, tj. po dniu 26 listopada 2014 r., nie stawił się do służby i nadal przebywał na ciągłym zwolnieniu lekarskim. W okresie tym nie zgłaszał gotowości do podjęcia służby ani też nie wnosił o skierowanie go do komisji lekarskiej celem ustalenia jego zdolności do dalszego pełnienia służby w Policji. Raport o skierowanie do komisji lekarskiej złożył dopiero po uzyskaniu informacji o wszczęciu postępowania administracyjnego w przedmiocie zwolnienia go ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 7 ustawy o Policji. Organ I instancji przychylił się do wniosku policjanta i w dniu 5 sierpnia 2015 r. skierował go do Rejonowej Komisji Lekarskiej MSW w [...]. Jednakże ani w dniu 30 lipca 2015 r. ani w dniu 15 września 2015 r., czyli w dacie rozstrzygania sprawy przez organ I i II instancji, w sprawie wnioskodawcy nie zostało podjęte żadne orzeczenie komisji lekarskiej. Rozwiązanie stosunku służbowego na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 7 ustawy o Policji w ogóle nie zależy od tego czy przedmiotowe orzeczenia zostało wydane. W sprawie tej organ nie miał zatem obowiązku wstrzymać się ze zwolnieniem S. G. ze służby do czasu orzeczenia przez komisję lekarską o stanie zdrowia policjanta. Organ odwoławczy zwrócił ponadto uwagę, że S. G. od ponad 13 miesięcy z powodu choroby nie wykonywał żadnych zadań i czynności służbowych. Dlatego możliwość pozostawienia go w służbie, należało oceniać z punktu widzenia zadań Policji, interesu służby oraz uprawnień przełożonych w zakresie kształtowania składu osobowego podległych jednostek. Komendant Miejski Policji w [...] miał pełne podstawy do uznania, że dalsze pozostawienie policjanta w służbie kolidowało z interesem służby tożsamym z interesem społecznym. Przełożeni muszą zapewniać sprawną organizację kierowanej jednostki oraz dbać o prawidłowe wykonywanie zadań powierzonych Policji. W interesie społecznym tożsamym z interesem służby jest aby wszyscy funkcjonariusze w sposób należyty wykonywali przydzielone im obowiązki. Tymczasem S. G. z uwagi na stan zdrowia wykazywał całkowity brak dyspozycyjności. Zadania, które miał wykonywać, musiały być przydzielane innym policjantom, co niekorzystnie wpływało na efektywność realizowanych przez nich czynności. Za pozostawieniem policjanta w służbie nie przemawiały również posiadane przez niego kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe. Policjant ukończył jedynie kurs podstawowy i nie dysponuje innymi kwalifikacjami, które wyróżniałyby go na tle innych policjantów. Uzasadnione zatem było rozwiązanie z nim stosunku służbowego. Z uwagi na to, że Komendant Miejski Policji w [...] nie nadał swej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, [...] Komendant Wojewódzki Policji na nowo określił datę zwolnienia policjanta ze służby w Policji, ustalając ją na dzień rozpatrzenia sprawy przez organ II instancji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
