Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. II GSK 1872/15
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Kabat- Rembelska sędzia NSA Gabriela Jyż sędzia del. WSA Dorota Dąbek (spr.) Protokolant Patrycja Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 3155/14 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. B. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2015r., sygn. akt VI SA/Wa 3155/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (zwany dalej także: Sąd lub Sąd I instancji) oddalił skargę A.B. Drogowego z dnia [...] listopada 2012r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej.
Powyższy wyrok Sądu I instancji zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
W dniu 23 lipca 2012r. inspektor transportu drogowego zatrzymał na autostradzie A4 do kontroli mobilnej zespół pojazdów: ciągnik siodłowy marki Volvo o nr rej[...] wraz z naczepą marki Bodex o nr rej. [...], którym kierował skarżący. W następstwie kontroli drogowej ustalono, że w dniu 9 lipca 2012r. o godzinie 01:25:14, na autostradzie A4, na odcinku węzeł [..], kierujący pojazdem nie uiścił opłaty za przejazd po drodze krajowej.
Decyzją z dnia [...] lipca 2012r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego, na podstawie art. 13k ust. 4 i art. 131 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007r. nr 19, poz. 115 z późn. zm., zwanej dalej u.d.p.) oraz art. 104 w związku z art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm. zwanej dalej k.p.a.), nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 3.000 zł. Organ wskazał, że podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiło wykonywanie przejazdu po drodze krajowej wymienionej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 marca 2011r. w sprawie dróg krajowych lub ich odcinków, na których pobiera się opłatę elektroniczną, oraz wysokości stawek opłaty elektronicznej (Dz. U. z 2011r. nr 80, poz. 433 ze zm., zwanego dalej: rozporządzeniem z dnia 22 marca 2011r.) bez uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 u.d.p.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
