Wyrok NSA z dnia 19 maja 2016 r., sygn. I OSK 578/15
Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć wadliwe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie nieprawidłowej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Popowska Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Apostolidis Protokolant starszy asystent sędziego Anna Siwonia- Rybak po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 września 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 183/14 w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia od T. S. zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. S. na opisaną w sentencji decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego.
Przedstawiając w uzasadnieniu tegoż wyroku stan faktyczny i prawny sprawy Sąd ten podał, iż będący przedmiotem postępowania lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w K., mieszczący się w budynku stanowiącym własność Miasta K. i pozostający w dyspozycji organów Policji, decyzją nr [...] Zastępcy Naczelnika Wydziału Inwestycji i Remontów WUSW w K. z dnia [...] listopada 1985 r. został przydzielony ówczesnemu pracownikowi Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej K. - R. S. W decyzji o przydziale zaznaczono, że uprawnionymi do zamieszkiwania w nim są nadto T. S. i K. S. (odpowiednio mąż i córka najemczyni). Obecnie zamieszkuje w nim tylko T. S., gdyż po rozwodzie R. S. wyjechała za granicę. Długotrwałe niezamieszkiwanie w lokalu było przyczyną wypowiedzenia stosunku najmu przez Zarząd Budynków Komunalnych w K., z dniem 30 czerwca 2010 r. W dniu 11 sierpnia 2010 r. [...] Komendant Wojewódzki Policji wszczął niniejsze postępowanie. Uznając nieistnienie podstaw (tytułu) do zamieszkiwania w tym lokalu wynikających z wypowiedzenia najmu oraz braku uprawnień do zajmowania go (zarówno R. S.-F., jak i T. S. nie mają uprawnień do świadczeń resortowych, bo nigdy nie byli funkcjonariuszami Policji i nie mają uprawnień do policyjnej renty rodzinnej), na zasadzie art. 95 ust. 3 pkt 3, art. 95 ust. 3a i 4, art. 97 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.), § 14 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 maja 2005r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów (Dz. U. Nr 105, poz. 884 ze zm.), decyzją z dnia [...] września 2013 r. wezwał R. S.-F. i T. S. do opuszczenia go z osób i rzeczy. Miał na uwadze nadto fakt, że powództwo o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu tego lokalu zostało prawomocnie oddalone przez sąd powszechny (wyrokami Sądu Rejonowego dla K. - K. z dnia 23 kwietnia 2012 r., sygn. [...], i Sądu Okręgowego w K. z dnia [...], sygn. [...]). Komendant Główny Policji nie uwzględnił odwołania T. S. od tej decyzji, w którym eksponował on istnienie wiążącej umowy użyczenia spornego lokalu, i zaskarżonym rozstrzygnięciem utrzymał ją w mocy. W jego uzasadnieniu podał, iż Państwo S. nie mają tytułu prawnego do zajmowania przedmiotowego mieszkania, które pozostaje w dyspozycji organów Policji. Odwołujący się ani jego była żona nie są i nie byli funkcjonariuszami Policji, zatem nie mają prawa do zamieszkiwania w lokalu z mocy art. 88 i art. 89 ustawy o Policji. Nie mają też uprawnienia do zajmowania go na podstawie innego tytułu. W świetle unormowań resortowej ustawy emerytalnej (art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2013 r., poz. 667), nie mają uprawnień do emerytury czy renty policyjnej, nie są też członkami rodziny uprawnionymi do renty rodzinnej po funkcjonariuszu. Wynikające z decyzji o przydziale prawo odwołującego do zamieszkiwania w nim wygasło, wobec wypowiedzenia najmu najemczyni i rozwiązania jej małżeństwa z nim, zatem T. S. zajmuje je bez tytułu prawnego. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest konieczność wydania decyzji opartej o art. 95 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
