Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2016 r., sygn. II OSK 2529/14
Władztwo planistyczne przysługujące gminie, prowadzić może do ograniczeń w wykonywaniu prawa własności nieruchomości objętych planem. Aby władztwo planistyczne nie cechowało się dowolnością, nie przekraczało granic uznania planistycznego, czyli, aby nie doszło do nadużycia władztwa, organ musi respektować reguły składające się na istotę zasady proporcjonalności.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia NSA Teresa Kobylecka Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 369/14 w sprawie ze skargi J. J. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "R." 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J. J. na rzecz Miasta K. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 16 maja 2014r., sygn. akt II SA/Kr 369/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę J. J. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...], w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "R.".
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że Józef Jałocha wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na ww. uchwałę zarzucając naruszenie: art. 6 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez przekroczenie granic przysługującego gminie władztwa planistycznego i nadmierne ograniczenie uprawnień skarżącego związanych z prawem własności nieruchomości położonych na terenie objętym planem; art. 15 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 3 pkt 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez zawarcie przez organ planistyczny w treści planu zakazów wykraczających poza upoważnienie ustawowe; art. 15 ust. 2 pkt 4 ustawy - o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez zawarcie na rysunku planu granic parku kulturowego, który jeszcze nie został ustanowiony; art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy - o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z § 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzez nieprawidłowe określenie parametrów nowej zabudowy, a także poprzez brak wskazania dla wszystkich określonych w planie miejscowym terenów wymaganych wskaźników zabudowy; art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy - o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zw. z § 4 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzez brak zawarcia wszystkich wymaganych zapisów planu w zakresie zasad scalania i podziałów działek; art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy - o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz § 4 pkt 9 lit. a rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego poprzez brak określenia w części opisowej parametrów dróg wchodzących w skład systemu komunikacji, brak wskazania warunków powiązania systemu komunikacji z systemem zewnętrznym, oraz nieprecyzyjne określenie wskaźnika wymaganych miejsc postojowych; art. 20 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez uchwalenie planu, którego ustalenia w zakresie przeznaczenia terenu są niezgodne z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta K.; art. 17 pkt 5 ustawy - o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z § 11 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego poprzez sporządzenie prognozy skutków finansowych uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, która nie spełnia elementarnych wymogów stawianych przepisami prawa oraz wprowadza w błąd co do rzeczywistych skutków finansowych uchwalenia planu; art. 17 pkt 9 ustawy - o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez nieprawidłowe rozpatrzenie przez Radę Miasta K. zgłoszonych uwag do projektu planu miejscowego; § 10 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzez wykorzystanie w ramach procedury planistycznej nieaktualnych i nieprecyzyjnych danych wynikających z innych opracowań; § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego poprzez nieprecyzyjne określenie w tekście planu granic obszaru objętego uchwałą; art. 140 ustawy - Kodeks cywilny polegającego na nieuprawnionym ograniczeniu prawa własności skarżącego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
