Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2015 r., sygn. II FSK 758/13
Nierzetelność księgi podatkowej zawsze pozbawia ją mocy dowodowej, natomiast wadliwość powoduje skutek jedynie wtedy, gdy wady mają istotne znacznie. Oszacowanie można zastosować dopiero wtedy, gdy nastąpi uprzednie stwierdzenie nierzetelności ksiąg podatkowych. Nie jest dopuszczalna odwrotna kolejność. Jednakże zgodnie z art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej organ podatkowy odstąpi od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, jeżeli dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwalają na określenie podstawy opodatkowania. W sytuacji, w której obliczenie dochodu jest możliwe na podstawie posiadanej przez podatnika dokumentacji, to nie ma podstaw do jego szacowania.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 580/12 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 2400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1.1. Wyrokiem z dnia 19 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, sygn. akt I SA/Łd 580/12 oddalił skargę M. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 6 marca 2012 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r.
1.2. Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że decyzją z dnia 25 listopada 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. określił Skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w kwocie 28.302 zł. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że podatnik w zeznaniu podatkowym PIT-36L za rok podatkowy 2007, wykazał dochód z prowadzonej działalności gospodarczej w ramach P.H.U. C. w wysokości 6.338,52 zł oraz podatek w kwocie 0 zł. Kwestionując to rozliczenie, organ I instancji przyjął, że Skarżący zaniżył przychód z działalności gospodarczej o 151.401,87 zł netto (przychód z tytułu wykonania usługi budowlanej na rzecz T. O.) oraz zawyżył koszty uzyskania przychodów o 2.508,43 zł. W związku z tym organ uznał prowadzoną przez Skarżącego podatkową księgę przychodów i rozchodów za nierzetelną w zakresie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodu. Odstępując na podstawie art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej zwana : "Ordynacja podatkowa") od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania. Organ podatkowy uznał, że dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami zgromadzonymi w toku postępowania, umożliwiały określenie podstawy opodatkowania. W ten sposób przychody z działalności gospodarczej Skarżącego określił na 455.286,60 zł, koszty uzyskania przychodów na 295.037,78 zł, a dochód strony z tego źródła na 160.248,82 zł. Od powyższego rozstrzygnięcia wywiedzione zostało odwołanie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
