11.01.2013 Obrót gospodarczy

Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2013 r., sygn. II GSK 1142/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Jan Bała Sędzia del. WSA Wojciech Kręcisz (spr.) Protokolant Sylwia Nerkowska po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 10 lutego 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 2370/10 w sprawie ze skargi S. C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oraz rozłożenia należności na raty oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 lutego 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uwzględnił skargę S. C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2010 r. w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oraz rozłożenia należności na raty, uchylając zaskarżoną decyzję.

Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia [...] października 2009 r. K. -P. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na S. C. karę pieniężną w wysokości 9.100 zł za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, a pismem z dnia 26 stycznia 2010 r. ukarany wniósł o jej umorzenie.

Decyzją z dnia [...] maja 2010 r. K. - P. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego odmówił:

a) umorzenia w całości kary pieniężnej,

b) umorzenia w części kary pieniężnej i rozłożenia spłaty pozostałej części kary pieniężnej na raty,

c) odroczenia terminu spłaty kary pieniężnej.

W uzasadnieniu organ podał, że chociaż wnioskodawca znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, to jednak kara pieniężna ze swej natury musi stanowić dolegliwość wymuszającą prowadzenie działalności gospodarczej zgodnie z prawem. Ponadto stwierdził, że umorzenie kary pieniężnej w całości w sytuacji gdy zobowiązany jest w stanie ją uiścić bez istotnego uszczerbku dla swego istnienia pozostawałoby w sprzeczności z interesem publicznym. Brak jest też podstaw do umorzenia tej należności w części. Organ nie znalazł też żadnych podstaw do zastosowania instytucji odroczenia terminu płatności, zwłaszcza, że ma ona charakter uznaniowy.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne