Wyrok NSA z dnia 20 wrzenia 2011 r., sygn. II OSK 1217/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz (spr.) Sędzia del. NSA Teresa Kobylecka Protokolant Krzysztof Tomaszewski po rozpoznaniu w dniu dnia 20 września 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 marca 2010 r., sygn. akt III SA/Gd 547/09 w sprawie ze skargi T. D. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Gdańsku z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
II OSK 1217 / 10
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę T. D. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Gdańsku z dnia [...] października 2009 r., utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] lipca 2009 r. w przedmiocie choroby zawodowej.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż decyzją z dnia [...] marca 2004 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Gdańsku orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u T. D. choroby zawodowej w postaci przewlekłego zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Po rozpoznaniu odwołania T. D., Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Gdańsku decyzją z dnia [...] czerwca 2004 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Wyrokiem z dnia 14 września 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (sygn. akt III SA/Gd 463/04) oddalił skargę skargi T. D. na powyższą decyzję. Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2006 r. (sygn. akt II OSK 1466/05) uchylił powyższy wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji. W uzasadnieniu swego wyroku Sąd kasacyjny wskazując na treść § 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzenia chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115- zwanego dalej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r.), podkreślił, że właściwy organ administracji publicznej, po zajęciu stanowiska przez organ lekarski w wymaganym przepisami orzeczeniu, powinien we własnym zakresie, na jego podstawie oraz na podstawie oceny narażenia zawodowego pracownika rozstrzygnąć, czy choroba zawodowa została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, a więc w wyniku narażenia zawodowego. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż w sprawie stwierdzona u skarżącej choroba jest ujęta w wykazie chorób zawodowych, natomiast problem dotyczy kwestii, czy można stwierdzić, że choroba ta "bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem" została spowodowana warunkami pracy skarżącej jako motorniczego tramwajów. Zdaniem Sądu wątpliwe jest przyjęcie, iż decyzja o braku podstaw do stwierdzenia u skarżącej choroby zawodowej została oparta na "jasnym i nie budzącym wątpliwości" materiale dowodowym. Choroba zawodowa mogła, bowiem wystąpić jeszcze przed wypadkiem przy pracy, zaś jego zaistnienie tylko przyczyniło się do rozwoju tej choroby. Choroba zawodowa mogła także wystąpić niezależnie od wypadku przy pracy, a warunki pracy, w których doszło do wypadku, mogą mieć znaczenie przy dokonywaniu oceny narażenia zawodowego zarówno, co do zaistnienia choroby zawodowej, jak i wypadku przy pracy, w wyniku którego skarżąca doznała urazu prawej ręki.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
