Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2011 r., sygn. I FSK 520/10
Skoro więc w przypadku ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych służących działalności opodatkowanej VAT podatnika, po 1 maja 2004 r. nie nastąpiło rozszerzenie ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004 r. na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. z 1993 r., norma art. 86 ust. 3 u.p.t.u. z 2004 r., w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. oraz w brzmieniu obowiązującym od 22 sierpnia 2005 r., znajdowała do dnia 31 grudnia 2010 r. (moment uchylenia tego przepisu) pełne zastosowanie.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maciej Jaśniewicz, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 838/09 w sprawie ze skargi P. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 9 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 900 (słownie: dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z 14 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 838/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 9 września 2009 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2008 r.
1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z 3 czerwca 2009 r.
Organ odwoławczy wskazał, że podatnik dokonał korekty deklaracji VAT-7 za ww. okres rozliczeniowy. W deklaracji korygującej podatnik wykazał podatek naliczony z tytułu nabycia towarów i usług zaliczonych do środków trwałych w kwocie wyższej niż wykazana pierwotnie. Argumentował przy tym, że kwota ta stanowi 100% podatku naliczonego wykazanego w fakturze dokumentującej nabycie samochodu osobowego, który używany jest w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Podatnik, powołując się na treść art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L. z 1977 r. Nr 145/1 ze zm., dalej "VI Dyrektywa") - obecnie art. 176 Dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347/1, dalej "Dyrektywa 2006/112/WE") i wynikającą z tych przepisów zasadę standstill uznał, że przysługiwało mu prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu, a nie - jak to wynika z art. 86 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej "u.p.t.u. z 2004 r.") - 60% kwoty tego podatku, nie więcej niż 6000 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
