Wyrok NSA z dnia 9 marca 2010 r., sygn. II GSK 464/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Kierejczyk Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Andrzej Kuba (spr.) Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. B. - U. T. A.-T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 5 lutego 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 2348/08 w sprawie ze skargi G. B.j - U. T. A.-T. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 5 września 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie przewozu drogowego odpadów innych niż niebezpieczne bez zezwolenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od G. B. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 5 lutego
2009 r. o sygn. akt VI SA/Wa 2348/08 oddalił skargę G. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.
Sąd I instancji orzekł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. Lubuski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w G. W. nałożył na G. B., prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą Usługi Transportowe "A. T", karę pieniężną za wykonywanie przewozu odpadów innych niż niebezpieczne bez wymaganego zezwolenia w wysokości 6000 zł oraz za brak aktualnego badania okresowego tachografu w wysokości 1000 zł. Organ I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na podstawie ustaleń faktycznych dokonanych w czasie kontroli w dniu 23 maja 2007 r., z której sporządzono protokół kontroli podpisany przez kierującego pojazdem - W. Sz.. Według kierującego pojazdem przewożony ładunek nie był odpadem.
Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia 13 lutego 2008 r. uchylił zaskarżoną decyzję w części stwierdzającej naruszenie przepisów o wykonywaniu transportu drogowego odpadów innych niż niebezpieczne i w tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, w pozostałej części utrzymał tę decyzję w mocy. Organ odwoławczy uznał, że organ I instancji nie ustalił jednoznacznie, czy przewożony ładunek należało traktować jako odpad, czy jako półprodukt. Istotne dla określenia kategorii przewożonego ładunku było to, czy przewóz zleciła firma K. sp. z o.o., dla której ten ładunek (zrębki defibracyjne) miał być półproduktem, czy firma B. Inwestycje sp. z o.o. jako zbywca towaru.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
