Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. II FSK 1527/08
1. Wypis z ewidencji gruntu i budynków nie może stanowić dowodu, co do danych dotyczących budowli, ich powierzchni, albowiem tych danych nie obejmuje ta ewidencja. Nie ulega natomiast wątpliwości, że budynki niewpisane do ewidencji również podlegają opodatkowaniu, gdyż ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie uzależnia powstania obowiązku podatkowego od wpisania budynku do ewidencji.
2. Gdyby nawet opinia biegłego wykraczała poza jej zakres zlecony przez organ podatkowy, lecz odnosiła się do zasadniczych kwestii podstaw opodatkowania podatkiem od nieruchomości, to nie może to oznaczać, że należy pominąć ją w całości bez dokonania oceny jej przydatności przy rozstrzyganiu sprawy.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie: NSA Włodzimierz Kubiak, WSA del. Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 85/08 w sprawie ze skargi K. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 22 października 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2) zasądza od K. D. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. kwotę 1.024 (jeden tysiąc dwadzieścia cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 85/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 22 października 2007 r., która utrzymywała w mocy decyzję z dnia 10 września 2007 r. Prezydenta Miasta W. ustalającą K. D. podatek od nieruchomości za 2006 r.
Z uzasadnienia orzeczenia wynika, iż w toku postępowania podatkowego organ I instancji przeprowadził dwukrotnie dowód z opinii biegłego w zakresie stanu technicznego obiektu, jego klasyfikacji w oparciu o przepisy prawa budowlanego oraz ustalenia powierzchni użytkowej obiektu. Biegły ustalił, że obiekt jest budynkiem w rozumieniu definicji zawartej w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 ze zm.). Stwierdził ponadto, na podstawie obmiaru budynku, że powierzchnia użytkowa obiektu wynosi 974,46 m?, podczas gdy według aktu notarialnego powierzchnia ta wynosi 954 m?.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
