Wyrok NSA z dnia 4 czerwca 2009 r., sygn. II GSK 1040/08
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Sędziowie Anna Robotowska NSA Joanna Kabat-Rembelska Protokolant Jarosław Poturnicki po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. J., J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 lipca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 854/08 w sprawie ze skargi A. J., J. J. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. J. i J. J. solidarnie na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. i J. J. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2008 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym:
Decyzją z dnia [...] lutego 2005 r. O. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na A. J. i J. J. karę pieniężną w wysokości 150 złotych. Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiło skrócenie dziennego czasu odpoczynku przy wykonywaniu transportu drogowego. Podstawę prawną wydania decyzji stanowiły przepisy art. 8 ust. 1 i 2, art. 9, Rozporządzenia Rady (EWG) 3820/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz. Urz. WE L 370 z 31.12.1985), art. 92 ust. 1 pkt 2 i 6, art. 92 ust. 4 ustawy z dnia 6 września o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.); lp.1.11.11 ust. 1 lit b załącznika do ustawy o transporcie drogowym, zwanej dalej ustawą o transporcie drogowym. W dniu [...] marca 2007 r. został przez skarżących złożony wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji O. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego o nałożeniu kary pieniężnej. Decyzji zarzucono brak podstawy prawnej, gdyż nałożoną nią karę za naruszenie niesankcjonowanych norm prawnych wyrażonych w Rozporządzeniu Rady (EWG) 3820/85.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty