Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 140/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Protokolant Karolina Szulc, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. & J. P. Spółki z o. o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1385/08 w sprawie ze skargi J. & J. P. Spółki z o. o. w W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia: 27 marca 2008 r., nr [...], 27 marca 2008 r., nr [...] w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 30 października 2008 r., III SA/Wa 1385/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi J. Spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 27 marca 2008 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług (utrzymujące w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Celnego I w W. z dnia 15 grudnia 2005 r.).
W uzasadnieniu wyroku Sąd, przedstawiając stan spraw, wskazał, że wymienione decyzje w przedmiocie podatku od towarów i usług były wynikiem zakwestionowania przez organy celne wykazanej przez Spółkę w zgłoszeniach celnych z 7 września 2000 r. wartości celnej dopuszczonych do obrotu towarów (farmaceutyków). Ostateczne decyzje organów, obniżające wartość celnych tych towarów, zostały zaskarżone przez Spółkę do sądu administracyjnego, jednak skargi zostały oddalone, a następnie NSA oddalił skargi kasacyjne Spółki.
Następnie Sąd wskazał, że Dyrektor Izby Celnej, rozpoznając odwołania Spółki od decyzji określających wysokość zobowiązania podatkowego, stwierdził, że zarzut o nieprawidłowym określeniu wartości celnej towarów można było podnosić w postępowaniu zakończonym ostatecznymi decyzjami organu celnego o uznaniu zgłoszeń celnych za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej i kwoty wynikającej z długu celnego. Natomiast w kwestii podstawy prawnej decyzji I instancji, Dyrektor Izby Celnej uznał, że błędne wskazanie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 ze zm.), zamiast art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm.), nie miało wpływu na prawidłowość rozstrzygnięcia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
