Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. I OSK 168/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Kamińska, Sędziowie NSA Joanna Runge-Lissowska, Jolanta Sikorska (spr.), Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 października 2006r. sygn. akt I SA/Wa 1542/06 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 października 2006r. sygn. I SA/Wa 1542/06 oddalił skargę G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.

W uzasadnieniu podał, że decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 3, art. 4, art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 43 ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998r., Nr 64, poz. 414 z późn. zm.), organ pierwszej instancji - Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w P. przyznał G. K. zasiłek celowy w wysokości 120 zł w miesiącu marcu 2004r. z przeznaczeniem na część potrzeb wymienionych we wniosku z dnia 26 lutego 2004r., w szczególności na żywność i opał, po ustaleniu, że wnioskodawca spełnił warunki z art. 32 ustawy o pomocy społecznej do udzielenia pomocy w formie zasiłku celowego. Jest bowiem osobą bezrobotną, samotnie gospodarującą, bez dochodu. Zasądzono od niego alimenty na rzecz córki w kwocie 300 zł, które płaci korzystając z pomocy matki. Wnioskodawca wystąpił o zabezpieczenie następujących potrzeb: zakup żywności, leków, opał, środków czystości, uregulowanie kosztów opłat mieszkaniowych oraz inne najpilniejsze potrzeby. Organ podkreślił, że zasiłek celowy nie jest świadczeniem obligatoryjnym. Można go przyznać w ramach posiadanych środków finansowych. Powołując się na przepis art. art. 2 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej wskazał, że potrzeby osoby i rodziny korzystającej z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej. Podał, że z powodu ograniczenia środków, jakimi dysponuje ośrodek pomocy społecznej, nie wszystkie potrzeby wymienione we wniosku zostały uwzględnione. Środki, jakie przekazała Gmina P. na pomoc społeczną na 2004r. na zasiłki celowe i dożywianie, nie wystarczają na zabezpieczenie wszystkich potrzeb, z jakimi osoby występują do ośrodka. W pierwszej kolejności zabezpiecza się dożywianie dla dzieci z rodzin najuboższych (157 dzieci miesięcznie korzysta z obiadów średnio na kwotę 7500 zł - miesięcznie), a następnie przyznawane są zasiłki celowe dla rodzin i matek z dziećmi, które są bez środków utrzymania, (średnio z zasiłków celowych korzysta miesięcznie 90 osób na kwotę 7000 zł). W marcu 2004 r. wnioski o zasiłki celowe złożyły 84 osoby i otrzymały pomoc na łączną kwotę 8210 zł. W tej sytuacji przyznanie wnioskodawcy zasiłku celowego w miesiącu marcu 2004r. w żądanej wysokości 461 zł, a tym samym uwzględnienie wszystkich wymienionych we wniosku potrzeb było niemożliwe. Organ uznał, że podstawową potrzebą jest żywność i częściowa pomoc na opał w związku z czym zgodnie z posiadanymi środkami przyznał wnioskodawcy zasiłek celowy w kwocie 120 zł na te potrzeby. Dodał, że G. K. systematycznie korzysta z pomocy w formie zasiłków celowych od sierpnia 2001r. (w 2002r. - przez 12 miesięcy, w 2003r. - przez 12 miesięcy). Nie podejmuje przy tym aktywnych działań związanych ze zmianą swojej sytuacji i rozwiązaniem problemów we własnym zakresie.