Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2007 r., sygn. I OSK 1527/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie NSA Janina Antosiewicz Grażyna Radzicka (spr.) Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. i S. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 20 czerwca 2006 r. sygn. akt II SA/Bk 201/06 w sprawie ze skargi Z. i S. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o przejęciu na własność Państwa gospodarstwa rolnego jako opuszczonego oddala skargę kasacyjną

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, wyrokiem z dnia 20 czerwca 2006 r. sygn. akt II SA/Bk 201/06 oddalił skargę Z. i S. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności, decyzji o przyjęciu na własność Państwa gospodarstwa rolnego jako opuszczonego.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Wnioskiem z dnia 25 kwietnia 2001 r. Z. i S. T. zwrócili się o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Gminy G. nr [...] z dnia [...] czerwca 1977 r. o przejęciu na własność Skarbu Państwa jako opuszczonego gospodarstwa rolnego o pow. [...] ha, położonego we wsi B. gm. G. - utrzymanej w mocy decyzją Wojewody B. nr [...] z dnia [...] sierpnia 1977 r.

Decyzją z dnia [...] znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. odmówiło stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji Naczelnika Gminy G.. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, iż zostały spełnione przesłanki umożliwiające przejęcie przedmiotowego gospodarstwa rolnego i że w realiach rozpoznawanej sprawy nie doszło do rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Decyzję Kolegium zaskarżyli odwołaniem Z. i S. T., stwierdzając, iż nie zgadzają się z decyzją i z jej uzasadnieniem.

Rozpatrując sprawę ponownie Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że brak, jest podstaw do stwierdzenia, że decyzja Naczelnika Gminy G. została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Kolegium wskazało, że przejęcie na własność Skarbu Państwa jako opuszczonego gospodarstwa rolnego następowało na podstawie art. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym oraz § 1 ust. 1 rozporządzenia Rada Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961 r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych. W myśl tych przepisów gospodarstwa rolne opuszczone przez właścicieli mogły być przejęte na własność państwa bez odszkodowania i w stanie wolnym od obciążeń Za gospodarstwo rolne opuszczone uważano gospodarstwo, na którym nie zamieszkiwał właściciel ani jego małżonek, dzieci lub rodzice, a przy tym gospodarstwo to nie było w całości lub większej części uprawiane oraz poddawane właściwym zabiegom agrotechnicznym przez właściciela, użytkownika albo dzierżawcę.