Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2006 r., sygn. II FSK 390/05
Powołując jako podstawę zaskarżenia naruszenie przepisów prawa materialnego (art. 174 pkt 1 u.p.p.s.a.), w istocie zarzuty skarżącego sprowadzają się do zarzutu błędnej oceny treści umów czyli zarzutu naruszenia przepisów procesowych, których w skardze kasacyjnej nie wskazano. Naczelny Sąd Administracyjny - stosownie do art. 183 par. 1 zd. 1 u.p.p.s.a. rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej (poza przypadkami nieważności postępowania), nie jest zatem uprawniony do uzupełnienia lub poprawienia wskazanych w skardze podstaw kasacyjnych.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 listopada 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Zbigniewa D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie z dnia 9 stycznia 2004 r. w sprawie określeniazobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 72.965,00 zł.W uzasadnieniu ostatecznej decyzji wskazano, że powodem określenia podatku dochodowego było zakwestionowanie wykazanego przez podatnika w zeznaniu PIT-37 za 2000 r. odliczenia w kwocie 178.500 zł z tytułu czterech rent.Organ I instancji stwierdził, iż zawarte przez podatnika umowy nie opiewają na świadczenia okresowe i związku z tym nie mogą stanowić podstawy do dokonania odliczeń na podstawie art. 26 ust.1 pkt 1 ustawy podatkowej.
W odwołaniu od tej decyzji podatnik wniósł o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie, zarzucając naruszenie art. 65 § 2 kodeksu cywilnego. Rozpatrując materiał dowodowy zgromadzony w sprawie oraz zarzuty odwołania, organ drugoinstancyjny przywołując treść art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.) oraz treść wyroku SN z dnia 3 lutego 2000 r. (sygn. akt III RN 129/99) wskazał, że umowa renty, która stanowi tytuł prawny do odliczeń od podstawy opodatkowania spełniać musi wszystkie przesłanki renty w rozumieniu art. 903 kodeksu cywilnego.Uznając za nieuzasadniony zarzut naruszenia art. 65 par. 1 kodeksu cywilnego, podniósł, iż w toku postępowania podatkowego ustalono, ze podatnik dokonał odliczeń od podstawy opodatkowania z tytułu wypłat w wysokości ogółem 178.500 zł w związku z zawarciem czterech umów renty:1) umowy z dnia 25 października 1998 r. z Józefem D., łączna kwota świadczenia określona z góry - 40.550 zł, płatna z 2 ratach. Późniejszy aneks do tej umowy z dnia 31 grudnia 1999 r. określił łączną kwotę określonego z góry świadczenia na 53.000 zł, płatną w 3 miesięcznych ratach (X - 1.000 zł, XI - 5.000 zł, XII - 47.000 zł),2) - umowy z dnia 29 września 2000 r. zawartej z Moniką W., łączna kwota świadczenia określona z góry na 18.500 zł, płatna w 3 miesięcznych ratach (X -1.000 zł, XI - 5000 zł, XII - 5.000 zł),3) umowy z dnia 25 września 2000 r. zawartej z Adamem M., łączna kwota świadczenia określona z góry na 31.000 zł, płatna w trzech miesięcznych ratach (X -1.000 zł, XI -5.000 zł, XII - 25.000 zł),4) - umowy z dnia 30 września 2000 r. zawartej z Sabiną Ś., łączna kwota świadczenia określona z góry na 76.000 zł, płatna w 3 miesięcznych ratach (X -1.000 zł, XI - 5.000 zł, XII - 70.000 zł).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
