Wyrok NSA z dnia 26 wrzenia 2006 r., sygn. I OSK 189/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie NSA Jerzy Bujko Małgorzata Pocztarek (spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 26 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 1027/05 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wypowiedzenia stosunku służbowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Ministra Obrony Narodowej na rzecz A. C. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 października 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 1027/05 oddalił skargę A. C., wniesioną na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wypowiedzenia stosunku służbowego.
W uzasadnieniu wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Minister Obrony Narodowej działając na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1 k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku ppłk rez. A. C. w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji nr [...] Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...], w przedmiocie wypowiedzenia stosunku służbowego, odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji. W uzasadnieniu organ wskazał, że wyrokiem z dnia 26 lutego 2004 r., sygn. akt II SA 1638/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził nieważność decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...], [...] oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności wypowiedzenia stosunku służbowego dokonanego wobec ppłk A. C. przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. W uzasadnieniu powyższego wyroku, Sąd wskazał, iż do dnia 31 grudnia 2001 r. Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji przysługiwały uprawnienia Ministra Obrony Narodowej w stosunku do żołnierzy zawodowych pełniących służbę w podporządkowanych mu jednostkach wojskowych, w oparciu o przepis art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r., Nr 10, poz. 55 z późn. zm.). Na podstawie art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz w zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 154, poz. 1800), przepis art.108 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych został skreślony. Tak więc Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, nie jest organem właściwym rzeczowo w sprawach dotyczących żołnierzy zawodowych, nie jest też organem właściwym do wydawania decyzji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji, które zostały wydane zgodnie z obowiązującą poprzednio właściwością tego organu. Wobec powyższego, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia 5 lipca 2004 r., nr [...] wydanym na podstawie art. 65 § 1 k.p.a. przekazał wniosek ppłk rez. A. C. o stwierdzenie nieważności dokonanego mu decyzją MSWiA nr [...] z dnia [...] wypowiedzenia stosunku służbowego do rozpatrzenia według właściwości Ministrowi Obrony Narodowej. W ocenie organu, decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej z dniem 31 grudnia 2002 r. i przeniesienia do rezerwy wskutek upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego dokonanego przez organ wojskowy została podjęta na użytek wewnętrzny, dla celów ewidencyjnych, porządkowych związanych z tokiem zawodowej służby wojskowej. Tym samym nie stanowi ona decyzji w rozumieniu przepisów k.p.a. i jako taka nie podlega kontroli sądowej. Stanowisko to zostało również potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lutego 2002 r., sygn. akt OSA 9/01 podjętego w siedmioosobowym składzie orzekającym. Zdaniem organu ppłk rez. A. C. nie ma zatem podstaw prawnych do domagania się stwierdzenia nieważności wskazanej przez niego decyzji ewidencyjnej nr [...] z dnia [...], gdyż nie jest ona decyzją administracyjną w rozumieniu art. 104 k.p.a. Organ odnosząc się do zarzutu rażącego naruszenia przepisów pragmatyki wojskowej przy podjęciu przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzji Nr [...] z dnia [...] dotyczącej dokonania ppłk rez. A. C. wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, stwierdził, iż jest on całkowicie nieuzasadniony. Zgodnie bowiem z art. 78 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, właściwy organ wojskowy może wypowiedzieć żołnierzowi stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej, jeżeli jednostka wojskowa, w której żołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową podlega rozformowaniu lub zmniejszył się jej stan etatowy, a brak jest możliwości wyznaczenia go na inne stanowisko służbowe. W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, iż w związku z decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Nr PF-6 z dnia 6 lipca 1999 r. zmniejszył się stan etatowy Dowództwa [...] MSWiA. W wyniku powyższego Dowódca [...] MSWiA wystąpił w dniu 21 grudnia 1999 r. z wnioskiem do MSWiA, w związku ze zmniejszeniem stanu etatowego jednostki wojskowej i brakiem możliwości wyznaczenia oficera na inne stanowisko służbowe - równorzędne lub wyższe, zgodnie z posiadanymi przez niego kwalifikacjami - o podjęcie stosownych działań kadrowych. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji po dokonaniu analizy działań kadrowych, stwierdzając brak możliwości wyznaczenia wymienionego oficera na inne stanowisko służbowe, decyzją nr [...] z dnia [...] dokonał oficerowi wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej zdaniem organu także zarzut dotyczący naruszenia § 137 ust. 1 i 2 cyt. rozporządzenia w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych, jest nieuzasadniony, gdyż Dowódca [...] MSWiA w dniu 21 grudnia 1999 r. wystąpił z formalnym wnioskiem o dokonanie ppłk rez. A. C. wypowiedzenia stosunku służbowego w oparciu o zapis cyt. art. 78 ust. pkt 2 wojskowej ustawy pragmatycznej. Wskazana podstawa prawna wypowiedzenia nie powoduje konieczności zaproponowania oficerowi dwukrotnie, w odrębnych terminach, objęcia równorzędnego lub wyższego stanowiska służbowego, stąd też zdaniem organu nie doszło do naruszenia § 137 ust. 2 rozporządzenia pragmatycznego. Minister Obrony Narodowej dokonując analizy stanu faktycznego i prawnego przedmiotowej sprawy stwierdził, iż nie doszło również do naruszenia pozostałych przesłanek określonych w art. 156 § 1 k.p.a., gdyż decyzja została wydana przez właściwy organ (art. 156 § 1 pkt 1), brak jest w obrocie prawnym innej decyzji ostatecznej dotyczącej tej samej sprawy (art. 156 § 1 pkt 3), decyzja nie została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie (art. 156 § 1 pkt 4), skutek prawny decyzji nastąpił w dniu 31 grudnia 2000 r., a więc nie można stwierdzić, iż była niewykonalna w dniu jej wydania (art. 156 § 1 pkt 5), wykonanie zaskarżonej decyzji nie wiązało się z wystąpieniem jakiegokolwiek czynu zagrożonego karą (art. 156 § 1 pkt 6), zaskarżona decyzja nie zawiera innych wad, powodujących jej nieważność z mocy prawa (art. 156 § 1 pkt 7). Organ stwierdził, że w sprawie brak było podstaw do przyjęcia, iż decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Nr [...] z dnia [...] została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa - art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. - dlatego też wniosek oficera o stwierdzenie nieważności ww. decyzji był nieuzasadniony.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
