11.04.2006 Podatki

Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2006 r., sygn. II FSK 522/05

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ używa pojęcia dochodu jako różnicy pomiędzy przychodami a kosztami jego uzyskania w dwu znaczeniach: jako dochodu ogólnego, w znaczeniu sumy dochodów ze wszystkich źródeł przychodów, oraz dochodu cząstkowego, odnoszącego się do nadwyżki sumy przychodów z konkretnego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania w danym roku podatkowym.

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędziowie NSA Stefan Babiarz, Jacek Brolik (spr.), Protokolant Marta Sarnowiec, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Małgorzaty i Andrzeja K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 października 2004 r. sygn. akt I SA/Kr 133/04 w sprawie ze skargi Małgorzaty i Andrzeja K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 grudnia 2003 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 1999-2002 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Małgorzaty i Andrzeja K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 600 (słownie: sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 14 października 2004 r., I SA/Kr 133/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Małgorzaty i Andrzeja K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 grudnia 2003 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia 9 października 2003 r., którą odmówiono podatnikom stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 1999-2002 w łącznej wysokości 3.081,10 zł.

W uzasadnieniu do tego wyroku w pierwszej kolejności przybliżono przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach przedstawiono i wyjaśniono, że skarżący domagali się stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych powołując się na okoliczność, iż do dochodu podlegającego opodatkowaniu błędnie doliczyli uzyskany od zakładu pracy Andrzeja K. /który był policjantem/ zwrot poniesionych kosztów na przejazdy z miejsca zamieszkania do siedziby pracodawcy. Tymczasem, zdaniem podatników, taki zwrot nie jest przychodem ze stosunku służbowego łączącego policjanta z jednostką policji i nie może być brany pod uwagę przy obliczaniu dochodu do opodatkowania. Swój pogląd wsparli powołując się na uchwałę 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego /dalej "NSA"/ z dnia 17 maja 1999 r. FPS 3/99.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne