Wyrok NSA z dnia 19 sierpnia 1994 r., sygn. SA/Gd 2157/93
Zasada ustanowiona w art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ /określająca, że wartość świadczeń powtarzających się przyjmuje się w wysokości rocznego świadczenia pomnożonego przez 25 w razie ustanowienia świadczeń na czas ściśle określony przekraczający 40 lat/, musi mieć zastosowanie w przypadku określenia podstawy obliczania opłaty skarbowej wówczas, gdy w związku z umową darowizny w części obejmującej przejęte długi, ciężary i zobowiązania stanowiące świadczenia powtarzające się ustalić należy wartość tych świadczeń.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
