Wyrok NSA z dnia 24 października 1991 r., sygn. II SA 842/91
Zasiłek stały, określony w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/, przysługuje osobom spełniającym warunki tego przepisu, zarówno samotnym, jak i pozostającym we wspólnym gospodarstwie domowym w rozumieniu art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Marianny G. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 5 lipca 1991 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu zasiłku stałego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody L-kiego.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 28 lutego 1991 r., wydaną z upoważnienia Rady Miasta i Gminy w B. przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w B. na podstawie art. 3, 7 ust. 1, art. 27 ust. 1, art. 28 pkt 1, art. 29 ust. l, art. 30 ust. l, art. 38 ust. 2, art. 43 ust. 1 i 3 oraz art. 44 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/, przyznano Mariannie G. od dnia 17 stycznia 1991 r. zasiłek stały w wysokości 90 procent najniższej emerytury miesięcznie oraz dodatek do zasiłku stałego w wysokości 30 procent najniższej emerytury miesięcznie, a także uprawnienia do świadczeń leczniczych na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, iż Marianna G. jest całkowicie niezdolna do pracy z powodu inwalidztwa I grupy i nie ma żadnych środków utrzymania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty