Jak ustalić i rozliczyć różnice inwentaryzacyjne

Pierwszym etapem rozliczenia inwentaryzacji jest sprawdzenie kompletności i poprawności dokumentacji inwentaryzacyjnej. Na dokumentację tę składają się następujące pozycje:

• oświadczenia osób materialnie odpowiedzialnych złożone przed spisem inwentaryzacyjnym i po jego zakończeniu,

• prawidłowo wypełnione arkusze spisowe wraz z dokumentacją uzupełniającą,

• protokół dotyczący składników niepełnowartościowych,

• sprawozdanie komisji spisowej.

Wszelkie braki oraz błędy w dokumentacji należy wyjaśnić z komisją inwentaryzacyjną i dopiero wtedy można przystąpić do drugiego etapu rozliczenia, który polega na wycenie arkuszy spisowych. Wyceny tej dokonują zazwyczaj pracownicy komórki księgowości, jednak niektóre arkusze spisowe mogą być już wstępnie wycenione przez spisujących. Wycena zinwentaryzowanych składników przebiega dwutorowo. Najpierw należy przeprowadzić wycenę bieżącą z zastosowaniem cen ewidencyjnych, której celem jest ustalenie i rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych. W przypadku inwentaryzacji przeprowadzanej na koniec roku obrotowego należy dokonać również wyceny bilansowej. Ma ona na celu rzetelną prezentację majątku jednostki w sprawozdaniach finansowych.

polega na wpisaniu w arkuszach spisowych lub oddzielnych arkuszach rozliczeniowych ceny ewidencyjnej każdego spisanego ilościowo składnika, a następnie na pomnożeniu ustalonej ilości i ceny ewidencyjnej.