URLOPY WYPOCZYNKOWE - USTALANIE PRAWA I WYMIARU, UDZIELANIE

I. Prawo do urlopu wypoczynkowego

Urlop wypoczynkowy jest szczególnego rodzaju uprawnieniem do corocznego, płatnego, nieprzerwanego okresu ustawowego zwolnienia z obowiązku wykonywania pracy, przysługującym pracownikowi w celu regeneracji sił i wypoczynku.

Prawo do corocznego urlopu oznacza, że po nabyciu przez pracownika prawa do pierwszego urlopu wypoczynkowego, prawo do kolejnych urlopów przysługuje pracownikowi w każdym kolejnym roku kalendarzowym, w którym pracownik związany jest umową o pracę oraz że urlop wypoczynkowy powinien być udzielany i wykorzystywany w roku kalendarzowym, w którym następuje nabycie do niego prawa. Niewykorzystany w danym roku urlop powinien być udzielony nie później niż do końca pierwszego kwartału kolejnego roku kalendarzowego.

Z zasady nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego wynika, że powinien być on udzielany jako jeden nieprzerwany okres. Nie oznacza to jednak, że całość przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego musi być udzielona nieprzerwanie, czyli np. że pracownik musi nieprzerwanie wykorzystać 26 dni urlopu. Dzielenie urlopu na części jest bowiem możliwe, ale tylko na wniosek pracownika. W takim przypadku co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.

Odpłatność urlopu wypoczynkowego oznacza, że jest on zawsze świadczeniem płatnym. Za czas urlopu pracownik powinien otrzymać takie wynagrodzenie, jakie otrzymałby, gdyby z tego urlopu nie korzystał.

1. Pytania i odpowiedzi

(?) Zatrudniani przeze mnie pracownicy sporządzili plan urlopów. Niektórzy z nich podzielili swoje urlopy na części. Przed wypełnieniem planu poinformowałem pracowników, że co najmniej jedna część powinna obejmować nie mniej niż 14 dni urlopu. Większość pracowników na najdłuższą nieprzerwaną część urlopu zaplanowała jednak tylko 10 dni, twierdząc, że jeśli wliczą w ten czas weekendy, to w sumie będzie 14 dni. Czy taki plan jest prawidłowy?