Wyrok SN z dnia 23 czerwca 2025 r., sygn. III PSKP 12/24
Zwolnienie pracownika odwołanego ze stanowiska (art. 70 § 2 k.p.) z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia nie zwalnia go z obowiązku stosowania się do poleceń służbowych pracodawcy (art. 100 § 1 k.p.). Stosunek pracy trwa nadal, a pracownik pozostaje podporządkowany pracodawcy, który zachowuje prawo wydawania poleceń dotyczących pracy. Odmowa wykonania polecenia służbowego przez odwołanego pracownika może stanowić ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.), pod warunkiem spełnienia przesłanek bezprawności, naruszenia interesów pracodawcy oraz zawinienia.
Teza AI
Istota problemu
Czy pracownik odwołany ze stanowiska na podstawie powołania (art. 70 § 2 k.p.), zwolniony z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia (art. 71 k.p.), pozostaje zobowiązany do wykonywania poleceń służbowych pracodawcy (art. 100 § 1 k.p.), a odmowa ich wykonania może stanowić ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.).
Rozstrzygnięcie
Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Okręgowego i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Sąd uznał, że Sąd Okręgowy błędnie utożsamił zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy po odwołaniu ze zwolnieniem z wykonywania poleceń służbowych. Sąd podkreślił, że mimo zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, pracownik nadal pozostaje w stosunku pracy charakteryzującym się podporządkowaniem pracodawcy. Stosunek pracy trwa, a odwołanie powoduje jedynie, że obligatoryjny element stosunku pracy (rodzaj pracy) przestaje istnieć. Nie oznacza to jednak zerwania więzów łączących pracownika z pracodawcą ani ustania wszystkich jego obowiązków. Pracownik pozostaje zobowiązany do przestrzegania obowiązków z art. 100 k.p., w tym do stosowania się do poleceń przełożonych dotyczących pracy, dbałości o dobro zakładu, ochrony mienia i dochowania tajemnicy. Sąd wskazał, że zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy nie jest czasem wolnym od pracy ani czasem wypoczynku – pracownik otrzymuje za ten okres wynagrodzenie, a pracodawca zachowuje funkcję kierowniczą. Sąd Najwyższy zakwestionował mechaniczne zastosowanie przez Sąd Okręgowy wyroku SN z 20 czerwca 2018 r. (I PK 80/17), który dotyczył odmiennej sytuacji (nieobecności i braku zawiadomienia o przyczynie nieobecności), a nie odmowy wykonania polecenia służbowego. Sąd zobowiązał sąd ponownie rozpoznający sprawę do ustalenia szczegółowych okoliczności trzykrotnego zobowiązania powódki-skarbnika do stawienia się w pracy oraz oceny, czy polecenie było uzasadnione, a jego odmowa stanowiła ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
