Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2024 r., sygn. III OSK 6846/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Protokolant: asystent sędziego Adam Płusa po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 maja 2021 r. sygn. akt IV SA/Wr 186/21 w sprawie ze skargi S.D. na czynność Burmistrza Gminy [...] z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dofinansowania kosztów dojazdu niepełnosprawnego dziecka do placówki edukacyjnej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 25 maja 2021 r. sygn. akt IV SA/Wr 186/21 oddalił skargę S.D. na czynność Burmistrza Gminy Brzeg Dolny z dnia 29 grudnia 2020 r. nr OKS.440.9.2020 w przedmiocie odmowy dofinansowania kosztów dojazdu niepełnosprawnego dziecka do placówki edukacyjnej.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że materialnoprawną podstawę zaskarżonej czynności stanowił art. 39 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r., poz. 910), zgodnie z którym obowiązkiem gminy jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 127, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadpodstawowej, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym uczeń kończy 21. rok życia.
Jak wynika z akt sprawy, córka skarżącej J.D. legitymuje się orzeczeniem z dnia 31 sierpnia 2020 r. o potrzebie kształcenia specjalnego, wydanym przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną w W., zalecającym kształcenie specjalne na okres do ukończenia II etapu edukacyjnego, z uwagi na niepełnosprawność sprzężoną: niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera. Nie budzi zatem wątpliwości Sądu, że do sytuacji strony skarżącej odnosi się dyspozycja art. 39 ust. 4 pkt 1 Prawa oświatowego. Strona skarżąca miała uprzednio zawartą w dniu 27 stycznia 2020 r. umowę z organem na refundację kosztów organizowanego we własnym zakresie dowozu dziecka do placówki oświatowej w swym miejscu zamieszkania (w B.), na okres od 7 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Spór w rozpoznawanej sprawie dotyczy zaś kwestii braku zgody organu na uwzględnienie wniosku strony skarżącej co do zwrotu ponoszonych przez nią kosztów przewozu dziecka do wybranej przez skarżącą na kolejny rok szkolny placówki edukacyjnej położonej poza obszarem Gminy Brzeg Dolny – w Lubinie, miasta w innym województwie, oddalonym o około 51 kilometrów od miejsca zamieszkania skarżącej oraz dziecka. Zdaniem organu, w bliższej odległości znajdują się inne placówki oświatowe, które są w stanie zapewnić dziecku strony skarżącej realizację wszystkich zaleceń, o jakich mowa w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
