Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2024 r., sygn. I OSK 373/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant: sekretarz sądowy Edyta Cichecka po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 782/19 w sprawie ze skargi B. M. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 18 stycznia 2019 r. nr DO-4-6613-271-MG/16 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 3 grudnia 2019 r. oddalił skargę B. M. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 18 stycznia 2019 r. nr DO-4-6613-271-MG/16 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne.
Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z 18 stycznia 2019 r., po rozpatrzeniu wniosku B. M. i H. C., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Odwoławczej do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych z 30 listopada 1959 r. oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m. Poznania z 22 stycznia 1959 r., którym orzeczono o wywłaszczeniu nieruchomości położonej w P., oznaczonej jako dz. nr [...], zapisanej w księdze wieczystej KW nr [...] (dawniej [...]) o pow. 16018 m2, stanowiącej własność S. C. Minister wskazał, że orzeczenie wywłaszczeniowe wydane zostało na podstawie dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz.U. z 1952 r. Nr 4, poz. 31), powoływanego dalej jako "dekret", oraz ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości (Dz.U. z 1958 r. Nr 17 poz. 70), powoływanej dalej jako "ustawa wywłaszczeniowa". Organ nadzoru stwierdził, że kontrolowanym decyzjom nie można zarzucić rażącego naruszenia prawa, jak również nie stwierdzono w nich wad wymienionych w art. 156 § 1 pkt 1, 3, 4, 6 i 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (wówczas Dz.U. z 2018 r. poz. 2096), powoływanej dalej jako "k.p.a.". Brak było więc podstaw do stwierdzenia ich nieważności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
