Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2025 r., sygn. I GSK 1442/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc Sędzia del. WSA Grzegorz Dudar (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2024 r. sygn. akt V SA/Wa 1887/23 w sprawie ze skargi J.D. na decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia 29 czerwca 2023 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu środków przekazanych tytułem dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J.D. na rzecz Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 6 marca 2024 r., sygn. akt V SA/Wa 1887/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J.D. (dalej powoływana także jako skarżący) na decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej powoływany także jako Prezes PFRON, organ) z dnia 29 czerwca 2023 r. w przedmiocie zwrotu środków przekazanych tytułem dofinansowania do wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.
W wyniku uzyskania informacji z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) oraz braku dobrowolnego zwrotu środków przez skarżącego, decyzją z dnia 15 kwietnia 2019 r. Prezes PFRON nakazał skarżącemu zwrot środków Funduszu przekazanych tytułem dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za konkretne okresy sprawozdawcze w PFRON.
Organ wskazał, że zgodnie z art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 511 ze zm.), zwanej dalej: "ustawą o rehabilitacji", miesięczne dofinansowanie nie przysługuje jeżeli miesięczne koszty płacy zostały poniesione przez pracodawcę z uchybieniem terminów, wynikających z odrębnych przepisów, przekraczającym 14 dni. Jednocześnie wskazano, że na podstawie art. 26a ust. 1a2 tej ustawy, kwota miesięcznych należnych składek, opłaconych z uchybieniem terminu, o którym mowa w ust. 1a1 pkt 3, nie może przekroczyć wysokości 2% składek należnych za dany miesiąc. Ustalono, że opłacona z uchybieniem terminu kwota składek za maj 2013 r. oraz wrzesień 2013 r. była niższa niż 2% składek należnych za te miesiące wobec czego wezwanie do zwrotu należności za ten okres jest nieaktualne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
