Postanowienie NSA z dnia 20 lutego 2025 r., sygn. I OZ 83/25
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 grudnia 2024 r. sygn. akt II SO/Ol 16/24 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w N. o wymierzenie Gminie K. grzywny postanawia oddalić zażalenie
Uzasadnienie
Postanowieniem z 23 grudnia 2024 r. sygn. akt II SO/Ol 16/24 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wymierzył Gminie K. (dalej skarżąca) grzywnę w wysokości 1000 zł za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie skargi Prokuratora z 23 marca 2023 r. na uchwałę Rady Gminy w K. nr XXXVII/291/2021 z 31 marca 2021 r. w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy K. w roku 2021 (dalej Uchwała).
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wymierzenie organowi grzywny uzależnione jest wyłącznie od spełnienia dwu warunków: stwierdzenia uchybienia przez organ 30-dniowego terminu do przekazania sądowi skargi wraz z aktami i odpowiedzią na skargę oraz złożenie stosownego wniosku przez stronę. Przesłanki te w niniejszej sprawie zostały spełnione. Organ sam potwierdził wpływ skargi i brak jej przekazania Sądowi w terminie określonym w art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2024 r. poz. 935, dalej ppsa). Mimo upływu ponad 1 roku i 8 miesięcy od wpływu skargi do organu, nie została ona przekazana Sądowi. Dopiero po złożeniu wniosku o ukaranie grzywną, organ odszukał skargę i przekazał ją Sądowi wraz z aktami sprawy. Podjęte przez organ działanie dopiero na skutek złożenia wniosku o ukaranie grzywną nie może sanować ani nie usprawiedliwia stwierdzonego naruszenia, szczególnie, że Prokurator 4-krotnie zwracał się do organu o podanie przyczyny nieprzekazania skargi, a w piśmie z 9 stycznia 2024 r. poinformował organ wyraźnie, że uzyskał z WSA w Olsztynie informację, że nie odnotowano wpływu przedmiotowej skargi. Organ pozostawał w bezczynności, zupełnie ignorując kolejne pisma Prokuratora z: 21 marca 2024 r. i 2 lipca 2024 r. Niezrozumiałym jest dlaczego wcześniej nie starano się odnaleźć skargi. Przedmiotowa skarga wpłynęła do Sądu dopiero 11 grudnia 2024 r. Wymierzenie grzywny służy nie tylko zmuszeniu organu do przekazania skargi wraz z odpowiedzią na nią i aktami sprawy, lecz również ma na celu wywarcie na organie represji za niedopełnienie tej czynności w przepisanym terminie oraz zapobieganie naruszeniom prawa w przyszłości, zarówno przez ukaranego jak i przez inne organy. Dlatego dopełnienie obowiązków wynikających z art. 54 § 2 ppsa po wniesieniu wniosku, ale przed jego rozpatrzeniem przez Sąd oraz przyczyny nieprzekazania skargi Sądowi w określonym prawem terminie pozostawały bez znaczenia dla samej możliwości wymierzenia grzywny, mogąc mieć wpływ na jej wysokość (postanowienie NSA z 17.4.2013 r. I OZ 232/13, cbosa). Miarkując wysokość grzywny, Sąd I instancji uznał, że orzeczona grzywna w wysokości 1000 zł jest współmierna do stwierdzonego uchybienia i mieści się w granicach określonych w art. 154 § 6 ppsa. Sąd wziął pod uwagę, że organ ostatecznie przekazał skargę, mając także na uwadze, że Prokurator złożył 3 wnioski, które dotyczyły podobnych okoliczności. Wymierzona grzywna będzie stanowić adekwatną dolegliwość za niewykonanie ustawowego obowiązku przekazania skargi, a także wpłynie na prawidłowe działanie podmiotu w przyszłości (k. 28-30 akt sądowych).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
