Wyrok NSA z dnia 30 października 2024 r., sygn. I OSK 2616/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 30 października 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 grudnia 2022 r. sygn. akt I SA/Wa 1952/22 w sprawie ze skargi M.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] maja 2022 r. nr [...] w przedmiocie uznania świadczenia wychowawczego za nienależnie pobrane 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 grudnia 2022 r. sygn. akt I SA/Wa 1952/22, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] maja 2022r. nr [...] w przedmiocie uznania świadczenia wychowawczego za nienależnie pobrane uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta m. st. Warszawy z dnia [...] lutego 2022 r. nr [...] i umorzył w tym zakresie postępowanie administracyjne.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Zaskarżoną decyzją [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie (dalej jako organ/SKO) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta m. st. Warszawy nr [...] z dnia [...] lutego 2022 r. o uznaniu świadczenia wychowawczego za sierpień 2021r. za nienależnie pobrane i zobowiązaniu do jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi.
Organ podał, że zainteresowany M.K. (dalej jako skarżący) uzyskał prawo do świadczenia wychowawczego na córkę M.K. na mocy informacji Prezydenta m. st. Warszawy z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] na okres od 1 czerwca 2021 r. do 31 maja 2022 r. Następnie na podstawie informacji uzyskanej od żony skarżącego organ ustalił, że skarżący wyprowadził się z lokalu przy ul. [...] w Warszawie, w którym mieszkał dotychczas z dzieckiem i z małżonką A.K. Z akt wynika, że matka dziecka zgłosiła tę okoliczność 30 sierpnia 2021 r, po czym w dniu [...] października 2021 r. Prezydent m. st. Warszawy wydał decyzję nr [...], na mocy której uchylił przyznane skarżącemu prawo do świadczenia wychowawczego, a SKO decyzją z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] utrzymało tę decyzję w mocy. Następnie zostało wszczęte postępowanie w sprawie ustalenia nienależnie pobranych świadczeń, wypłaconych stronie w okresie od 1 sierpnia 2021 r. do 31 sierpnia 2021 r. Finalnie organ stwierdził, że prawo do świadczenia wychowawczego nie przysługiwało skarżącemu od 1 sierpnia 2021 r., skoro przestał mieszkać z córką pod koniec lipca 2021 r. Świadczenia pobrane za sierpień 2021 r. w wysokości 500 zł uznał zatem za świadczenia nienależnie pobrane. Jeśli chodzi o podstawę prawną organ podał, że zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2022 r., poz. 1577 ze zm., dalej zwana "u.p.p.w.d. lub ustawa") osoba, która pobrała nienależnie świadczenie wychowawcze, jest obowiązana do jego zwrotu, a art. 25 ust. 2 pkt 6 tej ustawy stanowi, że za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze uważa się świadczenie wychowawcze wypłacone mimo braku prawa do tego świadczenia
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
