Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.756.2024.1.SG

Istota problemu

Główny problem prawny dotyczy ustalenia, czy spłata hipoteki kaucyjnej przez Wnioskodawcę, będącego dłużnikiem rzeczowym, zwiększa wartość początkową środków trwałych na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca argumentował, że spłata winna zwiększać tę wartość, ponieważ wydatek ten spełnia ogólne przesłanki uznania go za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Jednakże, kwestią sporną pozostaje interpretacja konkretnych wyłączeń wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Rozstrzygnięcie

Organ podatkowy orzekł, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Argumentacja organu opiera się na interpretacji przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, która przewiduje, że wydatki związane z nabyciem nieruchomości (w tym gruntów i prawa użytkowania wieczystego) nie mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, dopóki nie nastąpi ich zbycie. Spłata hipoteki nie miała na celu ulepszenia środka trwałego poprzez zwiększenie jego funkcjonalności, jest to zatem wydatek związany z ustalonym długiem z chwilą nabycia nieruchomości, który nie wpisuje się w kryteria zwiększenia wartości początkowej środków trwałych.