Postanowienie NSA z dnia 9 stycznia 2025 r., sygn. III OSK 2778/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] S.A. oraz [...] II S.A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 czerwca 2024 r., sygn. akt III SAB/Łd 31/24 o odrzuceniu skargi [...] S.A. oraz [...] II S.A. na bezczynność Burmistrza [...] w przedmiocie wydania decyzji o zakazie zgromadzeń postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, postanowieniem z dnia 28 czerwca 2024 r., sygn. akt III SAB/Łd 31/24, odrzucił skargę [...] S.A. oraz [...] II S.A. na bezczynność Burmistrza [...] w przedmiocie wydania decyzji o zakazie zgromadzeń.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że przedmiotem skargi nie jest, jak wskazały strony skarżące czynność Burmistrza [...] polegająca na niewydaniu decyzji o zakazie zgromadzeń lecz w istocie bezczynność Burmistrza w przedmiocie wydania decyzji o zakazie zgromadzeń. Skarżącym chodzi bowiem o to, że spełnione zostały określone w art. 14 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. z 2022 r., poz. 1389, dalej "Prawo o zgromadzeniach") przesłanki do wydania decyzji o zakazie zgromadzeń. Zdaniem skarżących Burmistrz winien wszcząć postępowanie administracyjne oraz wydać decyzje lecz tego nie uczynił. W rzeczywistości przedmiotem skargi jest zatem bezczynność Burmistrza we wszczęciu postępowania administracyjnego i wydaniu decyzji o zakazie zgromadzeń. Następnie Sąd pierwszej instancji podał, że zakres przedmiotowy skargi na bezczynność skierowanej do sądu administracyjnego wyznaczają postanowienia art. 3 § 2 pkt 1 – 4a i pkt 9 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm., dalej "P.p.s.a."). Z przepisów tych wynika, że skarga na bezczynność jest dopuszczalna tylko w takich granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzje, postanowienia oraz inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Bezczynność organu administracji publicznej ma natomiast miejsce wówczas, gdy organ ma obowiązek podjąć działania w formie określonej prawem i w terminie określonym przez prawo, lecz tego nie czyni. Dotyczy to zatem sytuacji, gdy przepis prawa przewiduje działania organu w formie decyzji, postanowienia lub podjęcia stosownej czynności z zakresu administracji publicznej, zaś organ nie załatwia sprawy w formie prawem przewidzianej. Warunkiem dopuszczalności skargi na bezczynność jest przede wszystkim wystąpienie podstawy prawnej do określonego zachowania się organu wobec żądania strony, zaś kontrola sądu administracyjnego sprowadza się przede wszystkim do sprawdzenia, czy sprawa, w której skarżący zarzuca organowi administracji bezczynność, podlega załatwieniu przez ten organ w formie aktu administracyjnego. W związku z tym kwestią wymagającą ustalenia w sprawie jest wskazanie sądu, administracyjnego albo powszechnego, właściwego do rozpoznania skargi na bezczynność w przedmiocie wydania decyzji o zakazie zgromadzeń.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
