Dowód faktycznego władztwa nad nieruchomością kluczowy dla uzyskania własności z mocy prawa - Wyrok NSA z dnia 28 października 2024 r., sygn. I OSK 1172/23
Nabycie z mocy prawa własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną, zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, wymaga spełnienia wszystkich przesłanek łącznie, w tym w szczególności wykazania sprawowania faktycznego władztwa nad nieruchomością przez jednostkę samorządu terytorialnego na dzień 31 grudnia 1998 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Siegień Sędziowie: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 października 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 1990/22 w sprawie ze skargi Gminy R. na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 19 lipca 2022 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 1 grudnia 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 1990/22, oddalił skargę Gminy R. (dalej: "skarżąca kasacyjnie") na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z 19 lipca 2022 r., znak [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Gminę R., Wojewoda Małopolski decyzją z 18 maja 2022 r., znak: [...], wydaną na podstawie art. 73 ust. 1 i 3 ustawy z 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r., Nr 133, poz. 872 ze zm. – dalej: "ustawa Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną"), art. 2a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1376 ze zm. – dalej: "u.d.p.") oraz art. 104 § 1 i 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 - dalej: "k.p.a."), odmówił stwierdzenia nabycia z dniem 1 stycznia 1999 r. przez Gminę R. z mocy prawa własności nieruchomości położonej w obrębie [...], jedn. ewid. [...], oznaczonej jako działka ewid. nr [...], jako zajętej 31 grudnia 1998 r. pod drogę gminną nr [...] (obecnie [...]) pn. "[...]". Powodem takiego rozstrzygnięcia było uznanie przez organ I instancji, że Gmina R. nie wykazała spełniania wszystkich przesłanek wynikających z art. 73 ust. 1 ustawy Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, w szczególności przesłanki władania na dzień 31 grudnia 1998 r. nieruchomością przez Skarb Państwa lub właściwą jednostkę samorządu terytorialnego. Organ jednocześnie uznał, że pozostałe przesłanki (tj. zajętość pod drogę publiczną i brak prawa własności przysługującego do tej nieruchomości wnioskującemu podmiotowi) zostały spełnione – co nie jest wystarczające do wydania decyzji pozytywnej, albowiem wszystkie przesłanki wskazane w art. 73 ust. 1 ustawy Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną muszą być spełnione łącznie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
