Interpretacja indywidualna z dnia 8 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.586.2024.1.RH

Dotyczy ustalenia: - czy po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego nieopłatnego umorzenia całości udziałów należących do B w A (tj. bez zastrzeżenia i bez wypłaty wynagrodzenia), po stronie A nie powstanie przychód podatkowy; - czy po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego nieodpłatnego umorzenia całości udziałów należących do B w A (tj. bez zastrzeżenia i bez wypłaty wynagrodzenia) po stronie B nie powstanie przychód podatkowy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego nieodpłatnego umorzenia całości udziałów należących do B w A (tj. bez zastrzeżenia i bez wypłaty wynagrodzenia), po stronie A nie powstanie przychód podatkowy;

- czy po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego nieodpłatnego umorzenia całości udziałów należących do B w A (tj. bez zastrzeżenia i bez wypłaty wynagrodzenia) po stronie B nie powstanie przychód podatkowy.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania

A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania

B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis zdarzenia przyszłego

A jest polską spółką kapitałową, będącą polskim rezydentem podatkowym, i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. A posiada udziały w różnych spółkach oraz prowadzi działalność operacyjną. Wspólnikami (udziałowcami) A są:

a)B sp. z o.o. (dalej: „B”);

b)C sp. z o.o. (dalej: „C”);

c)D sp. z o.o. (dalej: „D”);

d)E Fundusz (…) (dalej: „E”);

e)F oraz

f)G.

B jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością utworzoną na podstawie prawa polskiego, posiadającą siedzibę na terytorium Polski. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zainteresowani planują uproszczenie struktury kapitałowej w ten sposób, że jedynym wspólnikiem A zostanie fundacja rodzinna osób fizycznych - beneficjentów rzeczywistych m.in. ww. spółek, tj. Fundacja Rodzinna X (dalej: „Fundacja Rodzinna”). Na dzień złożenia niniejszego wniosku o interpretację indywidualną, Fundacja Rodzinna oczekuje na wpis do rejestru fundacji rodzinnych i w związku z tym ma obecnie status „w organizacji” w rozumieniu art. 23 ustawy z 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz.U. z 2023 poz. 326 ze zm.; dalej: „Ustawa o fundacji rodzinnej”). Fundacja Rodzinna na moment objętego wnioskiem umorzenia udziałów B będzie posiadać udziały w kapitale zakładowym A, które obecnie przysługują E, F i G i które jako jedyne nie będą podlegać umorzeniu, wobec czego w efekcie Fundacja Rodzinna pozostanie jedynym wspólnikiem A. Jednym z elementów opisanego powyżej uproszczenia struktury własnościowej jest dobrowolne umorzenie wszystkich udziałów posiadanych przez B w kapitale zakładowym A. Odbędzie się to w ten sposób, że A nabędzie posiadane w niej udziały przez B, a następnie dokona ich umorzenia. Umorzenie dokonane zostanie nieodpłatnie, tj. zgodnie z art. 199 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „Kodeks spółek handlowych”) za zgodą B bez wypłaty wynagrodzenia na rzecz wspólnika. W związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia nie dojdzie również do żadnego rodzaju przesunięcia majątkowego.

Pytania

1)Czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego nieodpłatnego umorzenia całości udziałów należących do B w A (tj. bez zastrzeżenia i bez wypłaty wynagrodzenia), po stronie A nie powstanie przychód podatkowy?

2)Czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego nieodpłatnego umorzenia całości udziałów należących do B w A (tj. bez zastrzeżenia i bez wypłaty wynagrodzenia) po stronie B nie powstanie przychód podatkowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Zainteresowanych, po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego nieodpłatnego umorzenia całości udziałów należących do B w A (tj. bez zastrzeżenia i bez wypłaty wynagrodzenia), po stronie A nie powstanie przychód podatkowy.

Ad. 2

Zdaniem Zainteresowanych, po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego umorzenia całości udziałów należących do B w A (tj. bez zastrzeżenia i bez wypłaty wynagrodzenia), po stronie B nie powstanie przychód podatkowy.

Część uzasadnienia stanowiska tożsama dla pytania 1 i 2

W pierwszej kolejności należy wskazać, że umorzenie udziałów skutkuje ich prawnym unicestwieniem. Oznacza to, że wygasają wszelkie prawa związane z posiadaniem udziałów – zarówno te o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym.

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 18 ze zm.) w art. 199 reguluje przesłanki oraz tryb umorzenia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Umorzenie udziałów może być przeprowadzone w trzech trybach, tj. jako:

1)tzw. umorzenie dobrowolne, które wynika z art. 199 § 1 zd. 2 Kodeksu spółek handlowych i następuje za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziałów przez spółkę,

2)tzw. umorzenie przymusowe, które również wynika z art. 199 § 1 zd. 2 Kodeksu spółek handlowych i następuje bez zgody wspólnika, oraz

3)tzw. umorzenie automatyczne, które wynika z art. 199 § 4 Kodeksu spółek handlowych i nie wymaga ono powzięcia uchwały przez zgromadzenie wspólników, bowiem następuje wraz ze ziszczeniem się określonego w umowie spółki zdarzenia.

Zgodnie z art. 199 § 1 Kodeksu spółek handlowych, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Dodatkowo, nie jest dopuszczalne umorzenie udziałów w spółce znajdującej się w likwidacji.

Stosownie do art. 199 § 2 zd. 1 Kodeksu spółek handlowych, umorzenie udziałów wymaga uchwały zgromadzenia wspólników. Uchwała ta powinna w szczególności określać podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Przy czym, zgodnie z art. 199 § 2 zd. 2 Kodeksu spółek handlowych, w przypadku umorzenia przymusowego wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziałów nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników.

Przepisy prawa handlowego przewidują jednak wyjątek w zakresie konieczności wypłaty wynagrodzenia wspólnikowi, którego udziały są umarzane tj. zgodnie z art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych, za zgodą wspólnika umorzenie udziałów może nastąpić bez wynagrodzenia. W przypadku umorzenia dobrowolnego (odczytywane łącznie art. 199 § 1, § 2 i § 3 Kodeksu spółek handlowych), uchwała zgromadzenia wspólników (podjęta za zgodą wspólników, których udziały mają być umorzenie nieodpłatnie) nie przewiduje wynagrodzenia za umorzenie udziałów oraz dochodzi do nieodpłatnego nabycia udziałów przez spółkę od jej udziałowca w celu ich umorzenia. Warto wskazać, że, co do zasady, zgodnie z art. 200 § 1 zd.1 Kodeksu spółek handlowych, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie mogą obejmować ani nabywać udziałów własnych. Spółka taka nie może być własnym wspólnikiem. Niemniej jednak – zgodnie z art. 200 § 1 zd. 3 Kodeksu spółek handlowych, spółka może nabyć udziały własne w celu ich umorzenia – w takiej bowiem sytuacji, z uwagi na konieczność ich umorzenia, staje się ich właścicielem jedynie na tzw. „jurydyczną sekundę”.

Zgodnie z przedstawionym w niniejszym wniosku opisem zdarzenia przyszłego, planowane umorzenie udziałów B w kapitale zakładowym A ma nastąpić w trybie określonym w art. 199 § 3 w zw. z § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych, tj. w postaci umorzenia dobrowolnego bez wynagrodzenia. Umorzenie ww. udziałów zostanie przeprowadzone stosownie do przepisów Kodeksu spółek handlowych oraz postanowień umowy spółki A. Umorzenie udziałów należących do B nastąpi na podstawie uchwały wspólników spółki A (przewidującej umorzenie udziałów w drodze ich nieodpłatnego nabycia przez spółkę od wspólnika) za zgodą B, poprzez zawarcie pomiędzy B i A umowy, na podstawie której B nieodpłatnie przeniesie na A posiadane przez siebie udziały w celu ich umorzenia. Uchwała wspólników będzie także wprowadzać niezbędne zmiany umowy spółki A (Zainteresowani nie są na ten moment w stanie określić, czy umorzenie zostanie dokonane z obniżeniem kapitału zakładowego A, czy bez, niemniej w każdym scenariuszu konieczne będzie zaktualizowanie wskazanej w umowie spółki A ilości udziałów). Umorzenie udziałów i zmiana umowy spółki A zostaną zgłoszone do rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w celu ich rejestracji.

Zdaniem Zainteresowanych, procedura dobrowolnego umorzenia udziałów B w kapitale zakładowym A będzie neutralna podatkowo zarówno dla B, jak i A.

Odnosząc się do skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia należy − w pierwszej kolejności – wskazać, że stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych  źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z kolei, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Z cytowanych wyżej przepisów ustawy o CIT wynika, że dochód podatkowy stanowi różnicę pomiędzy osiągniętym przychodem, a kosztami jego uzyskania.

Natomiast, z art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT wynika, że przychody ze zbycia udziałów dokonanego celem ich dobrowolnego umorzenia u wspólnika będącego podatnikiem podatku CIT są co do zasady kwalifikowane do przychodów z zysków kapitałowych. Zgodnie bowiem z art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym przychody ze zbycia udziału, w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia.

Jednakże, opodatkowanie na gruncie ustawy o CIT wystąpi wyłącznie wówczas, gdy w związku z dokonaniem danej czynności powstanie dochód albo przychód. Zatem, w przypadku, gdy przychód ani też dochód podatkowy nie wystąpi, to nie są spełnione przesłanki do zaistnienia obowiązku podatkowego. Co prawda, ustawodawca nie wprowadził do ustawy o CIT ogólnej definicji przychodu podatkowego, jednak w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, posługując się otwartym katalogiem (na otwarty katalog wskazuje użycie przez ustawodawcę we wskazanym artykule sformułowania „w szczególności”), wskazano zdarzenia, których zaistnienie skutkuje osiągnięciem przychodu podatkowego. Zgodnie z ww. przepisem, za przychody uważa się m.in.:

1)otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2)wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...);

3)wartość, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (...).

Z kolei w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT wskazano enumeratywnie zdarzenia, które nie stanowią przychodu.

Natomiast, przychodem nie jest każde przysporzenie majątkowe, a tylko takie, które ma charakter definitywny, a więc przysporzenie, które skutkuje zwiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów podatnika – z wyłączeniem kategorii przychodów wymienionych w zamkniętym katalogu w art. 12 ust. 3 i 4 oraz art. 14 ustawy o CIT. Przychód powstaje zatem w momencie jego faktycznego uzyskania przez podatnika. Potwierdza to również ugruntowane stanowisko sądów administracyjnych („(…) do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe” – wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 lipca 2014 r., sygn. akt II FSK 2109/12. Analogicznie wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z: 3 marca 2024 r., sygn. akt II FSK 1796/23; 16 marca 2022 r., sygn. akt II FSK 1695/19) i doktryny („Przychodem będą wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym (nie kalendarzowym, ponieważ u osób prawnych rok podatkowy niekoniecznie musi być rokiem kalendarzowym)” – P. Małecki, M. Mazurkiewicz [w:] P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość, wyd. XV, Warszawa 2024, art. 12.).

Część uzasadnienia stanowiska w zakresie pytania 1 (A)

Zdaniem Zainteresowanych, po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego nieodpłatnego umorzenia całości udziałów należących do B w A (tj. bez zastrzeżenia i bez wypłaty wynagrodzenia), po stronie A nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu CIT. Nabycie własnych udziałów w celu ich umorzenia, w szczególności jeżeli następuje bez wynagrodzenia, nie prowadzi do uzyskania realnego przysporzenia po stronie spółki, w wyniku którego doszłoby do realnego powiększenia majątku spółki, której udziały są umarzane. Jak już wskazano, procedura umorzenia udziałów polega w pierwszej kolejności na nieodpłatnym nabyciu udziałów przez spółkę oraz następnym ich umorzeniu – niemniej jednak, czynności tych nie można sztucznie traktować jako dwóch odrębnych czynności. Łącznie stanowią one integralną część procedury umorzenia udziałów. Podkreślić należy, że nawet przepisy Kodeksu spółek handlowych posługują się autonomicznym sformułowaniem „nabycie udziałów w celu ich umorzenia”. W związku z tym, należy zwrócić uwagę, że spółka – pomimo nabycia udziałów własnych – nie posiada swobody w zakresie dysponowania nimi. Przeciwnie, jest ona ustawowo zobowiązana do ich umorzenia, a zatem prawnego unicestwienia polegającego na wygaszeniu wszystkich praw z nich wynikających – w szczególności praw o charakterze majątkowym (np. prawa do dywidendy). Tym samym, spółka, nabywając udziały w celu ich umorzenia, nie może uzyskać żadnych realnych przysporzeń, które skutkowałyby opodatkowaniem na gruncie ustawy o CIT. Na ocenę skutków podatkowych nabycia udziałów własnych przez spółkę nie ma wpływu fakt, że następują one w związku z procedurą dobrowolnego umorzenia bez wynagrodzenia. Niezależnie bowiem czy wspólnik, którego udziały są umarzane otrzyma – czy też nie – z tego tytułu wynagrodzenie, po stronie spółki nie powstanie żaden przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT. Spółka ta, nabywając udziały, nie osiągnie bowiem jakichkolwiek korzyści majątkowych ani też nie nabędzie nowych praw, z których mogłaby uzyskiwać jakiekolwiek ekonomiczne korzyści.

Tym samym, nie dojdzie do jakiekolwiek definitywnego przysporzenia.

W przedstawionym w niniejszym wniosku zdarzeniu przyszłym, A nabędzie nieodpłatnie udziały należące do B w celu ich umorzenia i jednocześnie w związku z tym nie uzyska jakiegokolwiek definitywnego przysporzenia majątkowego. Nabycie udziałów w celu ich umorzenia spowoduje jedynie zmianę struktury kapitałów własnych przez A, ale nie będzie skutkować zwiększeniem majątku A ani otrzymaniem przez nią jakichkolwiek realnych wartości ekonomicznych. Należy zatem uznać, że umorzenie udziałów w A bez wynagrodzenia nie może zostać zaliczone do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 12 ustawy o CIT i nie skutkuje przyrostem majątku A.

Stanowisko przedstawione przez Zainteresowanych znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”), m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z:

1)11 września 2023 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.328.2023.1.AJ,

2)7 lipca 2023 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.259.2023.1.ASK,

3)27 czerwca 2023 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.226.2023.2.MBD,

4)7 lutego 2023 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.822.2022.1.SH,

5)20 stycznia 2023 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.727.2022.1.AS,

6)30 sierpnia 2022 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.366.2022.1.AND,

7)11 lutego 2022 r., znak: 0111-KDWB.4010.49.2021.3.AZE.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 7 lipca 2023 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.259. 2023.1.ASK DKIS stwierdził, że: „(…) w wyniku dobrowolnego umorzenia bez wynagrodzenia należących do A. Sp. z o.o. udziałów w Państwa Spółce, po Państwa stronie nie dojdzie do powstania żadnego przysporzenia majątkowego. Nieodpłatny charakter takiej operacji skutkuje tym, że Państwo nie otrzymają w związku z nabyciem udziałów w celu ich umorzenia żadnych realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Brak jest zatem przesłanek do uznania, że w wyniku nabycia udziałów bez wynagrodzenia w celu ich umorzenia, po Państwa stronie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych”. Podkreślenia wymaga fakt, że powyższe stanowisko jest spójne ze stanowiskiem podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów z 23 lutego 2004 r., wyrażonym w odpowiedzi – z upoważnienia Ministra Finansów – na zapytanie poselskie (nr 2206, przesłane w piśmie nr SPS-0203-2206/03) w sprawie skutków podatkowych w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia, w którym stwierdzono, że niezależnie od faktu, że określony w art. 12 ustawy o CIT katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest enumeratywny, zdaniem Ministra Finansów nabycie przez spółkę kapitałową własnych udziałów celem ich umorzenia – nawet bez wynagrodzenia – nie spowoduje powstania przychodu w tej spółce. Ministerstwo Finansów dodało jednocześnie w przedmiotowym piśmie, że ustawa o CIT w sposób jednakowy określa skutki podatkowe, jakie wystąpić mogą w przypadku zarówno umorzenia przymusowego udziałów, jak i umorzenia dokonanego w trybie nabycia przez spółkę własnych udziałów w celu ich umorzenia. Przedstawione wyjaśnienia są aktualne zarówno do skutków podatkowych nieodpłatnego nabycia przez spółkę własnych udziałów celem ich umorzenia, jak i przymusowego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia.

Podsumowując, w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów należących do B w A bez wynagrodzenia po stronie A nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu CIT.

Część uzasadnienia stanowiska w zakresie pytania 2 (B)

Zdaniem Zainteresowanych, po przeprowadzeniu procedury dobrowolnego umorzenia całości udziałów należących do B w A, po stronie B nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu CIT, z uwagi na to, że umorzenie udziałów ma nastąpić (za zgodą B) bez wynagrodzenia. Brak przychodu podatkowego po stronie B znajduje również potwierdzenie w braku możliwości rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej wydatkom poniesionym na ich nabycie.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e. Przepis ten zatem pośrednio potwierdza, że zbycie udziałów celem ich umorzenia, które ma nastąpić bez wynagrodzenia, będzie dla B neutralne podatkowo. B nie otrzyma w związku z tą operacją żadnego przysporzenia. Tym samym, brak jest podstaw do uznania, że zbycie udziałów na rzecz A będzie skutkowało po stronie B przychodem podlegającym opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT. Dodatkowo, dobrowolne nieodpłatne zbycie udziałów w celu ich umorzenia jest szczególnym zdarzeniem prawnym, regulowanym przez przepisy Kodeksu spółek handlowych, z którym nie wiąże się zawarcie umowy, która określałaby cenę zbycia udziałów, tym samym brak jest odpłatności na rzecz udziałowca umarzającego swoje udziały.

Stanowisko przedstawione przez Zainteresowanych znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych przez DKIS, m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z:

1)25 stycznia 2021 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.502.2020.1.BS,

2)11 sierpnia 2022 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.484.2022.1.IZ,

3)8 września 2023 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.277.2023.1.DD,

4)28 marca 2023 r., znak: 0112-KDIL2-2.4011.81.2023.1.AG,

5)28 marca 2023 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.53.2023.1.AND,

6)16 sierpnia 2023 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.246.2023.2.KK,

7)11 września 2023 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.323.2023.1.AJ.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 28 marca 2023 r., znak: 0111-KDIB1-1. 4010.53.2023.1.AND DKIS wskazał, że: „(…) w wyniku dobrowolnego umorzenia bez wynagrodzenia należących do Państwa udziałów w Spółce I po Państwa stronie nie dojdzie do powstania żadnego przysporzenia majątkowego. Nieodpłatny charakter takiej operacji skutkuje tym, że Państwo nie otrzymają w związku ze zbyciem udziałów w celu umorzenia żadnych realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Brak jest zatem przesłanek do uznania, że w wyniku zbycia udziałów bez wynagrodzenia w celu umorzenia, po Państwa stronie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych”.

Podsumowując, dobrowolne umorzenia udziałów bez wynagrodzenia nie będzie skutkowało po stronie B powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Zainteresowanych dobrowolne umorzenie udziałów bez wynagrodzenia jest na gruncie ustawy o CIT czynnością całkowicie neutralną podatkowo w zakresie CIT – zarówno po stronie A, jak i B.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania ma prawo zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym: