Wyrok NSA z dnia 13 września 2024 r., sygn. III OSK 1702/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Korzeniowski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Ewa Kwiecińska sędzia WSA (del.) Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 13 września 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2023 r., sygn. akt II SA/Wa 440/21 w sprawie ze skargi G.D. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 18 grudnia 2020 r., nr 240 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrokiem z 29 marca 2023 r., sygn. akt II SA/Wa 440/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "Sąd I. instancji"), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 marca 2023 r. sprawy ze skargi G.D. (dalej: "skarżący") na decyzję Komendanta Głównego Policji (dalej: "Komendant") z 18 grudnia 2020 r., nr 240 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I. instancji.
Komendant, reprezentowany przez radcę prawnego, wywiódł skargę kasacyjną od przywołanego na wstępie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie:
I. na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. naruszenie:
1) art. 128 § 1 pkt 4 p.p.s.a. poprzez nieuprawnione podjęcie zawieszonego postępowania, pomimo że nie ustała przesłanka stanowiąca podstawę zawieszenia, a wskazane przez Sąd okoliczności nie są wystarczające do podjęcia zawieszonego postępowania;
2) art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2492, ze zm., zwanej dalej: "p.u.s.a.") w związku z art. 3 § 1 i § 2 pkt 1, art. 134 ust. 1 p.p.s.a. oraz w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. poprzez wykroczenie poza kompetencje kontrolne sądu i poza granice rozstrzyganej sprawy oraz zastosowanie, niewynikającego z przepisów prawa, kryterium kontroli działalności orzeczniczej organu - tj. kryterium zgodności z Konstytucją RP przepisów prawa materialnego stanowiących podstawę kontrolowanego rozstrzygnięcia, co skutkowało tym, że sąd nie ocenił tego, czy proces stosowania prawa przez organ administracyjny był prawidłowy oraz błędnie uchylił zaskarżoną decyzję, co dodatkowo narusza art. 7, 184 i 188 pkt 1 Konstytucji RP;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
