Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2024 r., sygn. I FSK 435/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Danuta Oleś (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Protokolant Asystent Sędziego Kamil Klatt, po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 września 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1530/19 w sprawie ze skargi S. z siedzibą w Rosji na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 1 marca 2018 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od sierpnia do listopada 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz S. z siedzibą w Rosji kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 19 września 2019 r., sygn. akt III Sa/Wa 1530/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez S. z siedzibą w Rosji (dalej: "spółka", "skarżąca", "strona"), decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 1 marca 2018 r. w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za okresy rozliczeniowe od sierpnia do listopada 2013 r.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł organ podatkowy, który zaskarżając wyrok w całości zarzucił na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") naruszenie przepisów postepowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
– art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a., w zw. z art. 122, art. 124, art. 188 i art. 191 w zw. z art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm., dalej: "Ordynacja podatkowa") oraz w związku z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm., dalej: " ustawa o VAT") poprzez wadliwe przyjęcie, że zaskarżona decyzja organu odwoławczego narusza zasadę prawdy obiektywnej oraz na skutek błędnego uznania, że organ podatkowy naruszył przepisy postępowania dowodowego w tym poprzez niezebranie kompletnego materiału dowodowego oraz przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, w sytuacji, gdy materiał dowodowy zebrany w sprawie został w całości w sposób wyczerpujący rozpatrzony przez organy podatkowe, a jego ocena, znajdująca wyraz w uzasadnieniu decyzji podatkowej, nie była obarczona wskazywaną przez Sąd wadliwością w zakresie błędnej oceny materiału dowodowego i pozwoliła na prawidłowe zastosowanie przywołanych przepisów prawa materialnego;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
