19.10.2023

Wyrok NSA z dnia 19 października 2023 r., sygn. III FSK 3566/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia NSA Dominik Gajewski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 19 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 września 2020 r. sygn. akt I SA/Lu 64/20 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 10 grudnia 2019 r. nr 0601-IOD-1.4113.1.2019.4 w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie na rzecz M. D. kwotę 830 (słownie: osiemset trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 września 2020 r. sygn. akt I SA/Lu 64/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w sprawie ze skargi M. D. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 10 grudnia 2019 r., nr 0601-IOD-1.4113.1.2019.4 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika, oddalił skargę.

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.

Zaskarżoną decyzją z dnia 10 grudnia 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia 26 września 2019 r. określającą wysokość należności z tytułu niepobranego podatku za kwiecień 2019 r. kwocie 700 zł.

Organ pierwszej instancji uzasadniając swoje rozstrzygnięcie stwierdził, że wydanie decyzji było konieczne ze względu na dyspozycję art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej (aktualnie Dz.U. z 2020 r. poz. 1325), dalej: "o.p." Przywołując brzmienie art. 9 pkt 2 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1519), dalej: u.p.c.c., organ wskazał, że zwolnienie przewidziane w tym przepisie będzie miało zastosowanie jedynie wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie warunki w nim wskazane. Zdaniem organu pierwszej instancji E. D. nabywając działkę gruntu nr [...] nie utworzyła gospodarstwa rolnego, ponieważ ono już istniało i nabywane grunty były w jej posiadaniu. Na skutek nabycia wskazanej działki nie nastąpił przyrost powierzchni gospodarstwa rolnego, pozostało ono w niezmienionej formie. Naczelnik Urzędu Skarbowego zauważył, że rozwiązanie umowy dzierżawy nastąpiło z tą samą datą, co zawarcie umowy sprzedaży. Wobec powyższego organ uznał, że nie został spełniony warunek konieczny do zastosowania zwolnienia podatkowego.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne