Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. I FSK 534/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA (del.) Włodzimierz Gurba, Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. k. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1559/19 w sprawie ze skargi P. sp. k. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 12 czerwca 2019 r., nr 2201-IOV-2.4103.315-320.2018/10/05, 2201-IOV-2.4103.479.2018/10/05 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące kwiecień i czerwiec 2016 r. oraz od kwietnia do sierpnia 2017 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 12 czerwca 2019 r., nr 2201-IOV-2.4103.315-320.2018/10/05, 2201-IOV-2.4103.479.2018/10/05, 3. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz P. sp. k. z siedzibą w G. kwotę 130.651 (słownie: sto trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 17 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1559/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę P. sp. z o.o. (dalej "spółka" lub "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 12 czerwca 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień i czerwiec 2016 r. oraz poszczególne miesiące od kwietnia do sierpnia 2017 r.
1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi
Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że decyzjami z 21 czerwca 2018 r. oraz z 23 października 2018 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni (dalej "naczelnik urzędu skarbowego" lub "organ pierwszej instancji") dokonał rozliczenia spółki z tytułu podatku od towarów i usług za kwiecień 2016 r. oraz poszczególne miesiące od kwietnia do sierpnia 2017 r., w tym ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za miesiące od kwietnia do sierpnia 2017 r. (pierwsza z ww. decyzji), a także za czerwiec 2016 r. (druga ze wspomnianych decyzji). Wydanie ww. rozstrzygnięć spowodowane było zakwestionowaniem sposobu rozliczenia dla potrzeb VAT transakcji sprzedaży nieruchomości dokonanej przez spółkę na rzecz powiązanej z nią P.1 Sp. K. (dalej "spółka P.1") udokumentowanej aktem notarialnym z 29 kwietnia 2016 r. Przedmiotową transakcję spółka potraktowała jako sprzedaż zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, ze zm.), dalej "ustawa o VAT" (dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane). Tymczasem, zdaniem naczelnika urzędu skarbowego, umowa z 29 kwietnia 2016 r. była jedynie umową o charakterze zobowiązującym (umową przedwstępną sprzedaży nieruchomości), a dostawa nieruchomości nastąpiła faktycznie 14 czerwca 2017 r., tj. w terminie 14 dni od wejścia w życie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (dalej "MPZP"), z którego wynikało, że sprzedawana nieruchomość to teren przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne, co wiązało się z brakiem przesłanek do zastosowania ww. zwolnienia z opodatkowania. W konsekwencji powyższego naczelnik urzędu skarbowego na podstawie art. 112b ustawy o VAT ustalił spółce dodatkowe zobowiązanie podatkowe za miesiące od kwietnia do lipca 2017 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
