Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. II OSK 2458/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. z siedzibą w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 12 lipca 2022 r. sygn. akt II SA/Op 86/22 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w C. na czynność Opolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Opolu z dnia [...] stycznia 2022 r. nr [...] w przedmiocie włączenia karty ewidencyjnej zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. sp. z o.o. z siedzibą w C. na rzecz Opolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Opolu kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z 12 lipca 2022 r. sygn. akt II 86/22 oddalił skargę A. sp. z o.o. z siedzibą w C. (dalej skarżący) na czynność Opolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Opolu z [...] stycznia 2022 r. nr [...] w przedmiocie włączenia do wojewódzkiej ewidencji zabytków karty ewidencji budynku dawnej szkoły zlokalizowanego przy ul. [...] w K.
Sąd Wojewódzki stwierdził w szczególności, że przedmiotowa nieruchomość niewątpliwie posiada wszystkie cechy zabytku wskazane w art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2021 r. poz. 710, dalej uozoz). Organ wskazał, że ww. budynek powstał w dwóch etapach tj. w roku 1882, a następnie został rozbudowany w roku 1935. Pomimo jednak wymiany pokrycia dachu, stolarki okiennej i drzwiowej, budynek zachował swoją pierwotną bryłę ukształtowaną po rozbudowie w latach 30-tych XX wieku. Układ pomieszczeń (w tym piwnic) wewnątrz budynku pozostał bez zmian. Sąd Wojewódzki podzielił stanowisko organu, że budynek ten prezentuje wartości historyczne, naukowe i artystyczne, których zachowanie leży w interesie społecznym. Budynek dawnej szkoły jest świadectwem rozwoju szkolnictwa na wskazanym przez organ terenie, a także reprezentuje rozwój i przemiany w architekturze i technologiach budowlanych, przez co może być przedmiotem badań i analiz naukowych. Przy tym uwzględniając uproszczony charakter postępowania w sprawie prowadzenia wojewódzkiej ewidencji zabytków, zdaniem Sądu, organ w wystarczający sposób wykazał, że włączenie karty ewidencji ww. zabytku nie było dowolne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
