Wyrok NSA z dnia 11 października 2022 r., sygn. II OSK 3593/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędziowie sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) sędzia del. WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 11 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. akt II SA/Ke 331/19 w sprawie ze skargi R.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 11 marca 2019 r., znak: SKO.PZ-71/863/184/2019 w przedmiocie nakazu wstrzymania użytkowania nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. akt II SA/Ke 331/19, oddalił skargę R. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 11 marca 2019 r., znak: SKO.PZ-71/863/184/2019, w przedmiocie nakazu wstrzymania użytkowania nieruchomości.
Powyższą decyzją organ odwoławczy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096, zwana dalej: "k.p.a."), utrzymał w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia 9 stycznia 2019 r., znak: RGI.BD.6731.1.2018, wydaną w oparciu o art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2018 r. poz. 1945, zwana dalej: "u.p.z.p."), nakazującą R. R. wstrzymanie użytkowania terenu nieruchomości o numerach ewidencyjnych [...] oraz [...] w miejscowości gminnej [...] oraz zobowiązującą ww. do wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy w terminie 1 miesiąca od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.
Sąd I instancji wskazał, że istotne i zarazem bezsporne w sprawie są dwie okoliczności faktyczne. Po pierwsze, skarżący dysponuje ostateczną decyzją Wójta Gminy [...] z dnia 4 lipca 2013 r., znak: RGI.BD.6730.28.2013, ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na: - budowie budynku usługowego - hala magazynowa o powierzchni sprzedaży ok. 240 m² dla usług w zakresie handlu artykułami budowlanymi; - budowie budynku administracyjno-socjalnego; - utwardzeniu terenu do składowania materiałów budowlanych; - realizacji urządzeń budowlanych niezbędnych do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Po drugie, co wynika z protokołu oględzin, dokumentacji fotograficznej, zeznań świadków, a także wypowiedzi samego skarżącego, prowadzi on na przedmiotowym - częściowo utwardzonym - terenie skład opału. Sąd stwierdził, że słusznie organ odwoławczy zauważył, że czym innym jest składowanie materiałów budowlanych, a czym innym opału. Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2019 r. poz. 1196 ze zm., zwana dalej: "Pr.bud."), przez zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części rozumie się w szczególności podjęcie bądź zaniechanie w obiekcie budowlanym lub jego części działalności zmieniającej warunki: bezpieczeństwa pożarowego, powodziowego, pracy, zdrowotne, higieniczno-sanitarne, ochrony środowiska bądź wielkość lub układ obciążeń. Niewątpliwie składowanie opału zamiast materiałów budowlanych powoduje zmianę warunków zarówno bezpieczeństwa pożarowego, jak też zapewne warunków pracy, zdrowotnych, higieniczno-sanitarnych czy ochrony środowiska (podnoszone przez mieszkańców zapylenie). Na utwardzenie terenu w celu składowania opału skarżący nie uzyskał nigdy decyzji o warunkach zabudowy (a przynajmniej nie powoływał się na takową w toku postępowania). Z tego powodu, w ocenie Sądu I instancji, organy prawidłowo uznały, że zasadnym jest w tym przypadku zastosowanie dyspozycji art. 59 ust. 3 pkt 1 u.p.z.p., poprzez nakazanie wstrzymania użytkowania terenu i zobowiązanie skarżącego do wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy. Jakkolwiek samo utwardzenie terenu zostało dokonane na podstawie decyzji z dnia 4 lipca 2013 r., jednak w decyzji tej przewidziano inne przeznaczenie tego utwardzenia. Zmiana sposobu zagospodarowania objęta dyspozycją art. 59 ust. 2 u.p.z.p. polegała zatem w tym przypadku nie tyle na wykonaniu robót budowlanych, co na zmianie sposobu użytkowania już utwardzonego terenu (stanowiącego w istocie plac składowy, zaliczony do XXII kategorii obiektów budowlanych zgodnie z załącznikiem do ustawy Prawo budowlane) w stosunku do sposobu przewidzianego w uzyskanej decyzji o warunkach zabudowy. Zmiana ta sprowadzała się do zintensyfikowania działalności, wprowadzenia jej nowej formy - nie objętej tą dotychczasową decyzją, a która to zmiana spowodowała skutki określone w art. 71 ust. 1 Pr.bud. Sąd zauważył, że nie ma tu istotnego znaczenia fakt, że skarżący od początku, tj. od czasu utwardzenia placu, wykorzystywał go do składowania opału, a zatem niezgodnie z przeznaczeniem. Istotny jest w tej sytuacji wyłącznie fakt, że nigdy nie uzyskał decyzji o warunkach zabudowy na taki sposób zagospodarowania terenu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
