Wyrok NSA z dnia 29 września 2022 r., sygn. I OSK 2216/21
Dnia 29 września 2022 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 września 2022 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 446/21 w sprawie ze skargi I. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] stycznia 2021 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 maja 2021 r., I SA/Wa 446/21, po rozpoznaniu sprawy ze skargi I. F., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...]oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] odmawiającą przyznania I.F. świadczenia pielęgnacyjnego z tytuły rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną córką E.F.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Decyzją z [...] listopada 2020 r. nr [...] Prezydent Miasta C. odmówił I.F. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wnioskowanego na niepełnosprawną córkę E. F. W uzasadnieniu wskazał, że nie znalazł podstaw do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego i w swojej decyzji powołał się na negatywne przesłanki tj. fakt pobierania przez skarżącą emerytury, co stanowi niespełnienie przesłanki z art. 17 ust. 5 pkt 1 a) ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U.2020.111 ze zm.), dalej jako "u.ś.r.". Decyzją z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C., po rozpoznaniu odwołania, utrzymało w mocy decyzję organu I instancji, podzielając jego stanowisko. Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła I. F., zarzucając naruszenie prawa materialnego mającego istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 17 ust. 5 pkt 1 u.ś.r. przez zaniechanie wykładni systemowej i celowościowej powołanego przepisu i w konsekwencji niewłaściwe przyjęcie, że fakt pobierania przez Skarżącą emerytury z ZUS pozbawia ją prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Zarzuciła również naruszenie art. 17 ust. 1 pkt 1 u.ś.r. w zw. z art. 32 Konstytucji RP przez ich błędną wykładnię i niezastosowanie, co doprowadziło do nieprzyznania świadczenia pielęgnacyjnego przynajmniej w części stanowiącej różnicę między kwotą świadczenia pielęgnacyjnego a emeryturą uzyskiwaną przez skarżącą mimo istnienia wszystkich przesłanek do przyznania świadczenia oraz naruszenie przepisów postępowania przez nieustalenie prawidłowego stanu faktycznego sprawy, tj. brak ustalenia różnicy wysokości świadczeń tj. emerytury w stosunku do świadczenia pielęgnacyjnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
