Wyrok NSA z dnia 19 października 2023 r., sygn. II OSK 346/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz sędzia del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant sekretarz sądowy Aleksandra Zbraniborska po rozpoznaniu w dniu 19 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 października 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 541/21 w sprawie ze skargi A. P. i A. P.1. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 10 lutego 2021 r. nr 119/OPON/2021 w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 27 października 2021 r., sygn. VII SA/Wa 541/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. P. i A. P. 1. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 10 lutego 2021 r. nr 119/OPON/2021 o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dla inwestycji obejmujący rozbudowę i przebudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego na terenie działki nr ewid. [...], obręb [...], przy ul. (...) w W..
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł A. P. podnosząc zarzut naruszenia:
1) art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) poprzez bezzasadne oddalenie skargi w sytuacji, gdy zaskarżona decyzja naruszała art. 7 k.p.a. i art. 77 § 1 k.p.a. poprzez niepodjęcie wszystkich czynności z celu wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy i niewystarczające rozpatrzenie materiału dowodowego, co skutkowało niezasadnym przyjęciem, że prace pogłębienia poziomu piwnicy budynku w granicy z nieruchomością skarżącego, w tym prace polegające na pogłębieniu (podbiciu) fundamentów pod ścianą szczytową znajdującą się w tej granicy, nie będą prowadzone w sąsiedztwie znajdującego się na działce skarżącego drzewa klon jawor, objętego ochroną na podstawie § 3 ust. 1 pkt 12 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu Starego Mokotowa uchwalonego uchwałą nr LXX/2187/2010 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 14 stycznia 2010 r. (dalej jako: MPZP) jako "szpalery i skupiska cennej zieleni do zachowania", podczas gdy ze znajdującej się w aktach sprawy "Ekspertyzy dendrologicznej - oceny ryzyka w otoczeniu drzewa oraz wpływu inwestycji na drzewo" wynika, że system korzeniowy tego drzewa znajduje się bezpośrednio pod ścianą szczytową budynku przy ul. (...) i pod dalszą częścią tego budynku, oraz z rysunków projektu budowlanego (m.in. przekrój C-C karta 083) wynika, że inwestor planuje podbicie ściany szczytowej znajdującej się w odległości około 80 cm od pnia tego drzewa i pogłębienie kondygnacji podziemnej w obrębie jego strefy korzeniowej, co świadczy o wysokim ryzyku uszkodzenia systemu korzeniowego tego drzewa i jego obumarcia, a także zagrożeniu stabilności drzewa rodzącym niebezpieczeństwo dla zdrowia i mienia skarżącego i jego rodziny, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż w prawidłowo ustalonym stanie faktycznym powinny znaleźć zastosowanie przepisy § 3 ust. 1 pkt 12 MPZP i art. 5 ust. 1 pkt 9) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, co na etapie postępowania przed organem administracji powinno prowadzić do nałożenia na inwestora postanowieniem obowiązku uzupełnienia dokumentacji projektowej w oparciu o art 35 ust. 3 Prawa budowlanego w brzmieniu tego przepisu przed 19 września 2020 r. to jest przed wejściem w życie ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 471), a po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu, wydania decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę, a na etapie postępowania przed sądem administracyjnym powinno skutkować uwzględnieniem skargi przez uchylenie zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 ppkt c) p.p.s.a.
2) art. 170 p.p.s.a. w związku z art. 171 p.p.s.a. poprzez niezasadne przyjęcie, że organy I i II instancji oraz Sąd I instancji były w niniejszej sprawie związane oceną zgodności projektu budowlanego z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP) wyrażoną w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 2275/13, oraz w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1531/17, podczas gdy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 2275/13 został uchylony wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1351/18 w wyniku wznowienia postępowania sądowego, a wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1531/17 został wydany w warunkach związania oceną prawną i wskazaniami co do dalszego postępowania wyrażonymi w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 2275/13, następnie uchylonym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1351/18, w związku z czym, ustalenia faktyczne i ocena prawna w przedmiocie zgodności projektu budowlanego z MPZP, wyrażone przez Wojewódki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 kwietnia 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1531/17, jako poczynione w ramach związania wyrokiem uchylonym, nie były wiążące dla organów administracji I i II instancji, ani dla sądu administracyjnego w niniejszej sprawie, które to naruszenie przepisów postępowania mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż wpływało na ocenę zgodności projektu budowlanego z MPZP i powinno skutkować uwzględnieniem skargi oraz uchyleniem zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 ppkt c) p.p.s.a.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
