Wyrok NSA z dnia 11 października 2023 r., sygn. II OSK 57/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Bąkowski Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia del. WSA Grzegorz Antas Protokolant asystent sędziego Paweł Chyliński po rozpoznaniu w dniu 11 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 2656/19 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 września 2019 r., nr 779/OPON/2019 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 11 września 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 2656/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 września 2019 r., nr 779/OPON/2019, którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 18 kwietnia 2019 r., nr 214/Ś/2019, o odmowie uchylenia własnej decyzji ostatecznej z 21 lipca 2017 r., nr 403/Ś/2017, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na wykonanie robót budowlanych obejmujących przebudowę części tzw. strefy rodzinnej na poziomie +2 i +3 Galerii Handlowej [...] przy Al. [...], na działce ew. nr [...] w obrębie [...].
Sąd wskazał, że biorąc pod uwagę podstawę prawną wniosku o wznowienie postępowania (art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a.) oraz zawartą w nim argumentację (że sporna inwestycja spowoduje zwiększenie natężenia ruchu samochodowego, emisję hałasu, spalin, drgań spowodowanych funkcjonowaniem centrum handlowego, emisję odpadów oraz uciążliwości związane z wytwarzaniem ścieków bytowych) zasadniczą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w rozpoznawanej sprawie jest ustalenie, czy skarżąca zasadnie nie została uznana za stronę postępowania zakończonego ostateczną decyzją o pozwoleniu na budowę.
Sąd, mając na względzie zasady postępowania wynikające z art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 K.p.a. oraz kto może być stroną postępowania w sprawie pozwolenia na budowę (art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego) i pojęcie "obszaru oddziaływania obiektu" (art. 3 pkt 20 Prawa budowlanego), a także poglądy orzecznicze (patrz wyroki NSA: z 27 lutego 2018 r., II OSK 1985/17; z 22 marca 2019 r., II OSK 1042/17), stwierdził, że skarżąca Spółka nie jest właścicielem ani użytkownikiem wieczystym dróg zlokalizowanych wokół centrum handlowego. Skarżąca nie jest także zarządcą tych dróg. Przysługuje jej służebność gruntowa, polegająca na prawie przechodu i przejazdu przez nieruchomość oznaczoną jako działki ewidencyjne nr [...] i [...] (znajdujące się w liniach ulic). Skarżąca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości składającej się z działek nr [...] i [...]. Nieruchomość ta nie graniczy jednak bezpośrednio z nieruchomością stanowiącą działkę nr [...], na której znajduje się centrum handlowe. Jest od niej oddzielona ulicą, na której znajduje się jedna z działek drogowych. Działka skarżącej, znajduje się po wschodniej stronie centrum handlowego.
Przedmiotowa inwestycja dotyczy przebudowy niewielkiej części wnętrza centrum handlowego [...] – tzw. strefy rodzinnej znajdującej się na poziomie +2 i +3. Jak wynika z zatwierdzonego "Projektu budowlanego remontu", planowane zmiany polegają na wydzieleniu ze strefy wspólnej mebla kuchennego w postaci zabudowy gips-kartonowej pod schodami ruchomymi, wyposażonego w zlew i kuchenki mikrofalowe do użytku klientów; montaż zjeżdżalni łączącej dwa poziomy; montaż labiryntu ze ścianek tapicerowanych, lustrzanych i ażurowych na poziomie +12; zmianę układu stołów jadalnych i wprowadzenie stołów rodzinnych; przygotowanie miejsca pod montaż kuchni mobilnej; wprowadzenie stałych elementów zabawowych, w tym ścieżki z pieńków drewnianych; miejscową zmianę posadzki na wykładzinę dywanową oraz nawierzchnię bezpieczną. Zmiany nie dotyczą zagospodarowania terenu, charakterystycznych parametrów obiektu budowlanego (kubatury, powierzchni zabudowy wysokości, długości, szerokości i liczby kondygnacji), zmiany sposobu użytkowania obiektu lub jego części, ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (s. 33, pkt 10.1 – Projekt architektoniczno-budowlany, Tom II). Jak słusznie stwierdził organ drugiej instancji, analiza zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego pozwala na przyjęcie, że wyżej opisana inwestycja nie zalicza się do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, jak również przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Mając na uwadze powyższe ustalenia, w ocenie Sądu wskazana inwestycja w żaden sposób nie oddziałuje na działki skarżącej. Została ona zrealizowana w dużej odległości od działek skarżącej, a ponadto działki inwestora i skarżącej nie sąsiadują ze sobą. Poza tym przewidziane prace budowlane obejmują jedynie przebudowę stosunkowo niewielkiego fragmentu wnętrza centrum handlowego [...], które w żadnym razie nie zwiększają oddziaływania tego obiektu na nieruchomości skarżącej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
