Wyrok NSA z dnia 9 marca 2022 r., sygn. II GSK 113/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 października 2021 r., sygn. akt VIII SA/Wa 650/20 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Mazowieckiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2020 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za nieprzestrzeganie nakazu przemieszczania się w określonej odległości oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 7 października 2021r., sygn. akt VIII SA/Wa 650/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi [...] (dalej: strona, skarżący) na decyzję Mazowieckiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy) z [...] czerwca 2020r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za nieprzestrzeganie w dniu 7 kwietnia 2020 r. nakazu przemieszczania się w odległości nie mniejszej niż 2 m od siebie, stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Radomiu (dalej: organ I instancji) z [...] kwietnia 2020r. nr [...] (pkt 1) oraz umorzył postępowanie administracyjne (pkt 2).
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Skarżący w dniu [...] kwietnia 2020r. o godz. 22.25 przebywał na tyłach sklepu [...] przy ul. [...][...] w [...], gdzie został skontrolowany przez funkcjonariusza Policji. Funkcjonariusz Policji w sporządzonej notatce zawarł informację, że trzej mężczyźni spożywający alkohol o godzinie 22.25, nie zachowali między sobą bezpiecznej odległości 2 m.
Decyzją z [...] kwietnia 2020r. nr [...] organ I instancji wymierzył skarżącemu karę pieniężną 5.000 zł za nieprzestrzeganie w dniu [...] kwietnia 2020r. nakazu przemieszczania się w odległości nie mniejszej niż 2 m od siebie.
W wyniku wniesionego przez skarżącego odwołania organ II instancji wspomnianą decyzją utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. Organ odwoławczy poddał pod wątpliwość zarzut, jakoby przebywanie skarżącego w bliskiej odległości od innych osób było spowodowane wyższą potrzebą odprowadzenia go do domu jako osoby, która poczuła się źle i wymagała pomocy. Potraktował to jako wersję obrony skarżącego, który zlekceważył prawo i dopiero w obliczu grożących mu konsekwencji powoływał się na fakt posiadania orzeczenia o niepełnosprawności. Organ odwoławczy, jako naganne ocenił zachowanie skarżącego, który zasłaniając się posiadanym orzeczeniem o niepełnosprawności, oczekiwał zwolnienia z odpowiedzialności. Dlatego uznał, że zachowanie skarżącego należało uznać za nieodpowiedzialne z uwagi na panujący stan pandemii oraz lekceważące w stosunku do wprowadzonych w związku z tym stanem w Polsce przepisów, które miały na celu ograniczenie epidemii wśród obywateli.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
