Wyrok SN z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. III PSKP 48/22

Zgodność interpretacji i stosowania zakładowego układu zbiorowego pracy z przepisami prawa pracy wymaga dokładnej analizy i wykładni jego postanowień, uwzględniającej w szczególności wykładnię językową, zasady poprawności legislacyjnej, a także ewentualne wyjaśnienia treści układu dokonane przez strony układu zbiorowego, przy czym kluczowa jest zgodność z art. 241⁶ § 1 i 2 k.p., które przewidują, że treść postanowień układu wyjaśniają wspólnie jego strony, a wyjaśnienia te wiążą także strony, które zawarły porozumienie o stosowaniu tego układu.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący)

SSN Józef Iwulski

‎SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa A. K. ‎przeciwko B. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w K. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 9 stycznia 2024 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Krośnie ‎z dnia 20 października 2021 r., sygn. akt IV Pa 23/21,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w Krośnie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W wyroku z dnia 20 października 2021 r., sygn. akt IV Pa 23/21, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie – w sprawie z powództwa A. K. przeciwko B. Spółka z o.o. Oddział w K. – zmienił zaskarżony apelacją strony pozwanej wyrok Sądu Rejonowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie z dnia 6 maja 2021 r., sygn. akt IV P 151/20, w punkcie I w ten sposób, że zasądził od pozwanego B. Spółka z o.o. Oddział w K. na rzecz powoda A. K. w miejsce kwoty 29.250 zł kwotę 3.351,60 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2020 r., a w pozostałej części powództwo oddalił (pkt I.); w pozostałej części oddalił apelację (pkt II.), zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.380 zł z tytułu częściowego zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego (pkt III.); zmienił zaskarżony wyrok w punkcie III w ten sposób, że nakazał Skarbowi Państwa Kasie Sądu Okręgowego w Krośnie ściągnięcie od pozwanego w miejsce kwoty 1.463 zł kwoty 167,60 zł tytułem opłaty od pozwu, której powód nie miał obowiązku uiścić (pkt IV.).

Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód został zatrudniony przez poprzednika prawnego pozwanego na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 6 stycznia 1986 r. i pracował nieprzerwanie do 31 grudnia 2019 r., tj. do dnia rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników. Począwszy od 2018 r. powód cierpiał na dolegliwości kręgosłupa i z tego powodu przez dłuższy czas był niezdolny do pracy i korzystał z zasiłku chorobowego. W maju 2019 r. powód powrócił do pracy i pracował do dnia wypowiedzenia umowy o pracę (do 27 września 2019 r.). W okresie wypowiedzenia został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy.‎Od 1 stycznia 2020 r. powód ponownie stał się niezdolny do pracy z powodu tych samych schorzeń co poprzednio i pobierał zasiłek chorobowy i po zakończeniu okresu pobierania tego zasiłku od dnia 1 lipca 2020 r. nabył prawo do renty.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się