Interpretacja indywidualna z dnia 25 marca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1137.2021.2.MN

W zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłaceniem pracownikom będącym na pracy zdalnej świadczeń pieniężnych.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części dotyczącej uznania, że przyznane świadczenia nie stanowią przychodu dla pracowników będących na pracy zdalnej w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z wypłaceniem pracownikom świadczeń pieniężnych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 stycznia 2022 r. (wpływ 1 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. dystrybucją produktów leczniczych, wyrobów medycznych oraz środków ochrony roślin.

Spółka jest pracodawcą, płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z wprowadzonym stanem zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii Spółka współpracuje z większością pracowników na odległość (dalej: Pracownicy). Współpraca z Pracownikami odbywa się w trybie pracy zdalnej, nieuregulowanej aktualnie przepisami Kodeksu Pracy. Standardowe obowiązki z zakresu umowy o pracę poza siedzibą zakładu pracy mogą być zdalnie kontrolowane przez pracodawcę. Tryb pracy zdalnej wprowadzono na polecenie pracodawcy. Praca zdalna wykonywana jest w systemie czasu pracy określonego w umowie o pracę oraz zgodnie z postanowieniami odpowiednich regulacji wewnętrznych.