Interpretacja indywidualna z dnia 5 lutego 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.540.2020.1.SK

w zakresie możliwości powstania przychodu w związku z uprzednim zaliczeniem odpisów aktualizujących do kosztów uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu w związku z uprzednim zaliczeniem odpisów aktualizujących do kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu w związku z uprzednim zaliczeniem odpisów aktualizujących do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność pod firmą: X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Y., zwana dalej: „podatnikiem”, „stroną”, „Spółką” lub „Wnioskodawcą”, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym. Strona jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem podatkowym jest okres 12 miesięcy liczonych w okresie od dnia 01 stycznia do dnia 31 grudnia. Aktualnie rokiem podatkowym jest okres od dnia 01 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., dalej w skrócie rok obrotowy za rok 2019 r. W 2014 r. Spółka podpisała umowę najmu ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą: Y sp. z o.o. w Z., aktualna nazwa firmy: C. sp. z o.o, zwaną dalej w skrócie dłużnikiem, na wynajem lokalu użytkowego na cele związane z działalnością gospodarczą dłużnika. Z uwagi na fakt, iż dłużnik nie opłacał należności za wynajem ww. umowa została rozwiązana. Należności za czynsz najmu należne do dłużnika zostały zaewidencjonowane w księgach rachunkowych oraz uznane przez Wnioskodawcę jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka wniosła do Sąd Rejonowego pozew o zapłatę długu z tytułu ww. należności za czynsz. Sąd Rejonowy prawomocnym wyrokiem z dnia (…) sygn. akt (…), opatrzonym klauzulą wykonalności w dniu (...) zasądził na rzecz Spółki kwotę brutto 39.767,00 zł. Wnioskodawca ww. tytuł wykonawczy skierował do komornika celem wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…), zwana dalej Komornikiem Sądowym, postanowieniem z dnia (...) na podstawie art. 824 Kpc umorzył postępowanie z uwagi na bezskuteczność postępowania egzekucyjnego oraz brak majątku Spółki z którego można zaspokoić roszczenia Wnioskodawcy. Strona w miesiącu kwietniu 2017 r. mając na uwadze fakt wszczęcia postępowania egzekucyjnego wobec dłużnika, utworzyła odpis aktualizujący, zwany odpisem aktualizującym za rok 2017 r., w kwocie netto 32.330,89 zł i zaliczyła ww. odpis aktualizujący do kosztów uzyskania roku podatkowego 2017 r. Następnie Wnioskodawca w 26 lipca 2017 r. złożył do Sądu Okręgowego (…) pozew o zapłatę pozostałej należności od dłużnika z tytułu czynszu najmu w kwocie brutto 462.427,53 zł. Sąd Okręgowy (…) wyrokiem z dnia 04 września 2018 r., sygn. akt (…), zasądził ww. kwotę na rzecz Wnioskodawcy. Spółka tytuł wykonawczy skierowała do Komornika Sądowego w miesiącu maju 2019 r. oraz utworzyła odpis aktualizujący, zwany dalej w skrócie odpisem aktualizującym za rok 2019 i kwotę ww. odpisu aktualizującego w wysokości netto zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji na wniosek Spółki wydał w dniu 23 września 2019 r. interpretację indywidualną numer 0111-KDIB1-1.4010.308.2019.l.SG, stwierdzając ww. interpretacji iż prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zaliczenia od kosztów uzyskania przychodu danego roku podatkowego odpisów aktualizujących w roku 2017 i w roku 2019 powyżej opisane wierzytelności. Od dnia powstania dłużnika do chwili obecnej jedynym właścicielem udziałów Spółki oraz jej prezesem jest osoba fizyczna Pan X, zwany prezesem zarządu dłużnika, który od daty powstania dłużnika jednym członkiem zarządu dłużnika. Wskazać należy, iż Sąd Rejonowy w (…) prawomocnym postanowieniem z dnia 03 lutego 2016 r. sygn. akt (…) oddalił wniosek dłużnika o ogłoszenie upadłości na podstawie art. 13 Prawa upadłościowego. Spółka mając za podstawę art. 299 Kodeksu spółek handlowych o zapłatę w ramach odpowiedzialności przez prezesa zarządu dłużnika, długu zasądzonego wyrokiem Sądu Rejonowego w (…) z dnia 25 lipca 2016r., sygn. akt (…).