Wyrok SN z dnia 11 lutego 2020 r., sygn. I PK 243/18
Odstąpienie od stosowania sankcji wadliwego wypowiedzenia stosunku pracy określonych w art. 45 k.p. na rzecz sankcji określonych w Kodeksie cywilnym może występować tylko w wyjątkowych przypadkach, w których wypowiedzenie stosunku pracy w imieniu pracodawcy zostało dokonane niezgodnie z jego wolą, a fakt jej dokonania nie został potwierdzony przez pracodawcę.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło (przewodniczący)
SSN Bohdan Bieniek
SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. M. przeciwko W. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 11 lutego 2020 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 26 kwietnia 2018 r., sygn. akt IX Pa (…),
uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 1 i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w P. wyrokiem z dnia 20 grudnia 2017 r., orzekając w sprawie o sygn. akt IV P (…), zasądził od pozwanej W. Sp. z o.o. na rzecz powoda J. M. kwotę 1.290 zł tytułem odszkodowania, oddalając powództwo w pozostałej części, i tym samym wyrokiem, orzekając w sprawie o sygn. akt IV P (…), w punkcie 6 oddalił powództwo.
Z ustaleń Sądu pierwszej instancji wynika, że powód był zatrudniony u pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas określony zawartej na okres od 31 sierpnia 2017 r. do 31 grudnia 2018 r. na stanowisku górnika pod ziemią w pełnym wymiarze czasu pracy. Miejscem wykonywania pracy była Kopalnia „S.” Sp. z o.o. w C. W dniu 5 września 2017 r. w PG „S.” Sp. z o.o. w C. przeprowadzona została kontrola stanowisk pracy oddziałów podległych oraz podmiotów gospodarczych świadczących usługi na rzecz PG „S.” Sp. z o.o. w ramach prac wykonywanych w zakresie infrastruktury. Wśród pracowników objętych kontrolą był powód, wobec którego stwierdzono, że nie posiada wiedzy oraz przygotowania potrzebnego do wykonywania pracy na tym stanowisku. W szczególności powód nie posiadał wiedzy odnośnie dróg ucieczkowych, istniejących zagrożeń w tym rejonie, jak również nie był zaopatrzony w aparat ucieczkowy. Powód został wydalony na powierzchnię. Zgodnie z umową zawartą pomiędzy PG „S.” Sp. z o.o. a „W.” Sp. z o.o. wykonawca jest zobowiązany odsunąć od wykonywania prac każdą osobę, która przez brak kwalifikacji lub z innego powodu zagraża należytemu wykonywaniu umowy lub której usunięcia domaga się zamawiający - z ważnych powodów. W dniu 5 września 2017 r. przedłożono powodowi przedłożono pismo: „Rozwiązanie umowy o pracę w trybie natychmiastowym z przyczyn rażącego naruszenia dyscypliny pracy”. Jako przyczyny rozwiązania umowy wskazano: brak znajomości dróg ucieczkowych, nieposiadanie przy sobie środków ochrony indywidualnej, nieposiadanie przy sobie aparatu ucieczkowego, brak znajomości miejsca pracy oraz niezastosowanie się do zarządzenia nr (…)/216 KRZG PG S. Pismo to podpisane zostało przez nadsztygara górniczego ds. infrastruktury w Zakładzie Górniczym PG „S.” Sp. z o.o. P. P., nadsztygara górniczego, kierownika punktu pracy w „W.” Sp. z o.o. W. B. i inspektora ds. przygotowania produkcji w „W.” Sp. z o.o. M. N. Osoby te nie posiadały upoważnienia do podejmowania czynności pracowniczych wobec pracowników „W.” Sp. z o.o. O złożeniu powodowi oświadczeniu z dnia 5 września 2017 r. nie poinformowano osoby uprawnionej do reprezentacji Spółki - członka zarządu W. P. Prezes zarządu potraktował pismo z dnia 5 września 2017 r. jako informację o ciężkim naruszeniu przepisów BHP przez powoda. Wobec tego w dniu 18 września 2017 r. sporządzono pismo dotyczące rozwiązania z powodem umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując nieusprawiedliwioną nieobecność powoda w zakładzie pracy w okresie od 6 września 2017 r. Pismo przesłano powodowi w dniu 2 października 2017 r. Strona pozwana twierdziła, że pismo z dnia 5 września 2017 r. nie mogło odnieść skutku prawnego, ponieważ była to czynność prawna nieważna z mocy art. 104 k.c., albowiem oświadczenie z dnia 5 września 2017 r. nie zostało przez pozwanego potwierdzone ani zaakceptowane.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
