W 2025 r. Sąd Najwyższy zajmował się m.in. problemami wykonywania obowiązków zawodowych w okresie wypowiedzenia przez odwołanego pracownika, ustalenia liczby pracowników na potrzeby oceny, czy doszło do zwolnień grupowych, szczególnej ochrony działacza związkowego w przypadku przeciwwskazań lekarskich do wykonywania pracy oraz dyskryminacji w kontekście dress code’u.

W 2024 r. sądy, w tym Sąd Najwyższy oraz Naczelny Sąd Administracyjny, zajmowały się m.in. problematyką danych osobowych w relacjach pracodawcy z organizacjami związkowymi, odszkodowań nawet po ustaniu przyczyn zakazu konkurencji, skrócenia okresu wypowiedzenia czy naruszenia godności pracowniczej. Natomiast Sądy Apelacyjne m.in. analizowały definicję choroby zawodowej oraz podróży służbowej.

Sąd Najwyższy w 2021 r. zajmował się m.in. zagadnieniami źródeł prawa pracy i do dokonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy. Dużo uwagi poświęcił kwestii stosunku pracy, szczególnie przesłanek, które decydują o charakterze pracowniczym czy cywilnoprawnym zatrudnienia, a także możliwości zmiany rodzajów umowy o pracę. Niezmiennie też odnosił się w orzecznictwie do tematyki rozwiązywania

Przepis Kodeksu pracy odbierający pracownikom dodatkowy dzień wolny za święto przypadające w dzień rozkładowo wolny od pracy jest niekonstytucyjny. Bezpodstawnie różnicuje on liczbę dni wolnych od pracy przysługujących pracownikom - wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 2 października 2012 r. (sygn. akt K 27/2011).

Artykuł 30 § 4 ustawy - Kodeks pracy w zakresie, w jakim pomija obowiązek wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas określony, oraz art. 50 § 3 tej ustawy w zakresie, w jakim pomija prawo pracownika do odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony, nie naruszają Konstytucji