Dla skutecznego przywrócenia terminu administracyjnego w kontekście ustawy COVID wymagane jest uprawdopodobnienie, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Pandemia COVID-19, jako zjawisko ogólnokrajowe, sama w sobie nie jest wystarczającą przesłanką do uznania braku winy w uchybieniu terminu administracyjnego.

Ustalenie braku winy w uchybieniu terminu wymaga wykazania, że przy zachowaniu należytej staranności uchybienie nie mogło zostać przezwyciężone; samo powoływanie się na ogólnospołeczne okoliczności, takie jak pandemia, bez wykazania indywidualnych przeszkód, nie jest wystarczające.

Przywrócenie terminu na podstawie art. 58 § 1 k.p.a. wymaga uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu, a ogólnokrajowe zjawiska jak pandemia COVID-19 nie stanowią same przez się przesłanki do przywrócenia terminu bez wykazania indywidualnych prób jego dochowania.

Uznanie przeszkody jako niemożliwej do przezwyciężenia wymaga udokumentowania przez stronę braku winy w uchybieniu terminu. W sytuacji pandemii COVID-19, ogólnie dotykającej populację, powoływanie się na nią bez szczegółowych dowodów działań mających na celu dochowanie terminu, nie może skutkować przywróceniem terminu.

Możliwości kontynuacji amortyzacji lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym do pełnego zamortyzowania.

Możliwość zwolnienia od podatku dochodu ze sprzedaży nieruchomości w związku z wydatkowaniem przychodu na własne cele mieszkaniowe.

Brak opodatkowania podatkiem VAT czynności, w ramach których będzie wykorzystywany majątek powstały w ramach inwestycji pn. „…” i „…” oraz brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektów.

Obowiązki płatnika w związku z wypłatą zleceniobiorcom zwrotnej zaliczki na poczet zwiększonych kosztów pobytu za granicą oraz bezzwrotnej zaliczki na poczet wynagrodzenia lub z wypłacanej części wynagrodzenia za usługi pomocy domowej i opieki w Niemczech.