Orzeczenia
Prokurator Generalny posiada daleko idącą (choć jednak nie dowolną, arbitralną) swobodę w decydowaniu o zasadności skorzystania z nadzwyczajnego rozwiązania prawnego, jakim jest przeniesienie prokuratora w stan spoczynku. G. trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków zawodowych z powodu choroby lub utraty sił. choroby lub utraty sił. choroby lub utraty sił.
Nadmienił, że w latach 2020-2022 korzystał już z urlopu dla poratowania zdrowia z powodu problemów z kręgosłupem oraz że „ewentualna odmowa powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia przez okres roku, ustalony zgodnie z art. 94 § 1 p.u.s.p. i złożył wniosek H. nie spełnia warunku rocznej nieobecności z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, nie jest możliwe skierowanie
Decyzja w tym zakresie nie oznacza jednak dowolności, bowiem podejmowana jest w oparciu o indywidualne kryteria z uwzględnieniem interesu publicznego, przemawiającego za przeniesieniem prokuratora w stan spoczynku. choroby lub utraty sił. Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia,
Niezdolność do pełnienia obowiązków prokuratora nie jest przesłanką przeniesienia w stan spoczynku zgodnie z art. 127 § 1 ProkPr w zw. z art. 71 § 1 p.u.s.p. choroby lub utraty sił. Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia,
Podniósł przy tym, że pomimo intensywnej farmakoterapii nie czuje się obecnie na siłach powrócić do pracy orzeczniczej, a z konsultacji Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Zgodnie z art. 93 § 1 p.u.s.p., sędziemu można udzielić płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w Sprawiedliwości ocenił, że przedstawione zaświadczenie lekarskie nie zawiera przekonującej i szczegółowej odpowiedzi na pytanie, z jakich powodów
Decyzja Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie udzielenie sędziemu urlopu dla poratowania zdrowia nie jest decyzją uznaniową (art. 93 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych. Z kolei, w myśl art. 94d § 1 usp sędziego, który nie pełnił służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia przez Zgodnie z art. 93 § 2. usp urlop dla poratowania zdrowia nie może przekraczać sześciu miesięcy. Podniósł, że z punktu widzenia prawa pracy sędziowie są pracownikami o szczególnym statusie, wskazał, że złożenie wniosku o urlop dla
powodu choroby lub utraty sił – stanowi, zgodnie z art. 70 § 1 p.u.s.p., obligatoryjną przesłankę dla podjęcia uchwały o przeniesieniu danego sędziego w stan spoczynku. sędziego w stan spoczynku, a jedynie otwiera możliwość przeniesienia w stan spoczynku przez uprawniony organ, zaś jego moc dowodowa podlega ocenie Rady przy podejmowaniu uchwały, to jednak nie ulega wątpliwości, że to właśnie przedłożenie orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ściśle określonej treści – tj. stwierdzającego trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków sędziego z N. nie jest trwale niezdolna do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił. N. nie jest trwale niezdolna do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił. N. nie jest trwale niezdolna do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił.
Art. 70 § 1 p.u.s.p. w związku z art. 127 § 1 p.p., nie rozstrzyga o dacie przeniesienia w stan spoczynku prokuratora w przypadku stwierdzenia przez lekarza orzecznika ZUS trwałej niezdolności do pracy na stanowisku prokuratorskim. Orzeczenie takie otwiera jedynie możliwość przeniesienia prokuratora w stan spoczynku. K. jest trwale niezdolna do pełnienia obowiązków prokuratora z powodu choroby lub utraty sił. Trwała niezdolność do pełnienia obowiązków prokuratora z powodu choroby lub utraty sił, stwierdzona orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS Trwała niezdolność do pełnienia obowiązków prokuratora z powodu choroby lub utraty sił, stwierdzona orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS
C. wyraziła stanowisko, że uzyskanie urlopu dla poratowania zdrowia pozwoli jej na dokończenie leczenia, odzyskania pełnych sił i powrót Sprawiedliwości cyt.: "nie każda choroba, która uzasadnia wystawienie przez lekarza zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy z powodu do Sądu Najwyższego (§ 4 art. 93 Pusp).
Wynikających z tych kontroli trudności w prowadzeniu działalności gospodarczej nie można traktować jako wypełniających warunki siły wyższej Zdaniem skarżącego, rozbieżności związane z wykładnią pojęcia siły wyższej doprowadziły do nieuzasadnionego nałożenia na niego kary pieniężnej Należy również dodać, że niezależnie od powyższego, oceniając wystąpienie siły wyższej, sąd jest zobowiązany każdorazowo do zweryfikowania
Organ zaznaczył, że nie każda choroba, która uzasadnia wystawienie przez lekarza zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy z powodu przez lekarza, urlop dla poratowania zdrowia musi mieć oparcie w zaświadczeniu lekarskim, urlop taki powinien być przyznany, gdy zaplanowane Urlop udzielony sędziemu dla poratowania zdrowia, jak wynika z uzasadnienia projektu zmiany ustawy, ma służyć przeprowadzeniu zaleconego
Kompetencję do jej wydania ustawodawca, w myśl art. 73 § 1 p.u.s.p., przyznał zaś Krajowej Radzie Sądownictwa, a nie z lekarzowi orzecznikowi lub komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Przeniesienie sędziego w stan spoczynku nie następuje z mocy prawa, lecz w wyniku decyzji właściwego organu, wydanej na wniosek uprawnionego podmiotu (sędziego, kolegium właściwego sądu albo – w przypadku prezesa sądu okręgowego lub apelacyjnego – Ministra Sprawiedliwości). Z brzmienia przepisów art. 70 p.u.s.p. nie można co prawda wyprowadzić wniosku o związaniu Krajowej Rady Sądownictwa treścią orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stwierdzającego trwałą niezdolność sędziego do pełnienia obowiązków sędziowskich, jednak w postępowaniu o przeniesienie sędziego w stan spoczynku na podstawie art. 70 p.u.s.p. powodu sprzeczności uchwały z prawem, a zatem zarówno z prawem materialnym, jak i z przepisami postępowania. Do dokumentów tych ustawodawca zalicza – obok szczegółowego zestawienia okresów niepełnienia służby ze względu na chorobę lub urlop dla powodu choroby lub utraty sił.
Optymalnym rozwiązaniem jest sytuacja w której urlop dla poratowania zdrowia udzielany jest "na przyszłość" w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia, aczkolwiek w sytuacjach szczególnych np. w wyniku rozciągającego się w czasie procedowania, gdy przesłanki do jego udzielenia zostały spełnione, może on być udzielony z datą wsteczną. Bezwzględne ograniczenie przyznawania urlopu dla poratowania zdrowia, z którym wiążą się określone uprawnienia, wyłącznie do momentu podejmowania decyzji w tym względzie, może prowadzić do naruszenia interesów osób ubiegających się o skorzystanie z takiego prawa. Z kolei, w myśl art. 94d § 1 p.u.s.p. sędziego, który nie pełnił służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia przez Ustawodawca w sposób nie budzący wątpliwości wskazał, że jest to tylko sama konieczność powstrzymania się od pełnienia służby z powodu Sąd Najwyższy zgadza się z poglądem, że optymalnym rozwiązaniem jest sytuacja w której urlop dla poratowania zdrowia udzielany jest "na
Instytucja z art. 71 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych wprowadzona została przede wszystkim z uwagi na interes wymiaru sprawiedliwości, mając na celu usunięcie ujemnych skutków długotrwałego niewykonywania obowiązków przez prokuratora. P. nie jest trwale niezdolny do pełnienia obowiązków prokuratora z powodu choroby lub utraty sił. Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia nie pełnił służby przez okres roku.
Zauważyć również należy, że ustawowe wskazanie celu urlopu dla poratowania zdrowia powoduje, że nie należy utożsamiać go z urlopem wypoczynkowym lub zwolnieniem lekarskim. Prowadzi to dodatkowo do wniosku, że niedopuszczalne jest udzielanie urlopu dla poratowania zdrowia w zastępstwie tych instytucji. dla poratowania zdrowia może być udzielony tylko w konkretnym celu, który wiąże się z przeprowadzeniem planowanego leczenia, zleconego przez lekarza, urlop dla poratowania zdrowia musi mieć oparcie w zaświadczeniu lekarskim, urlop taki powinien być przyznany, gdy zaplanowane leczenie rokuje powrót sędziego do pełnienia służby. Zgodnie z brzmieniem art. 93 p.u.s.p. i intencją ustawodawcy, przy badaniu zasadności udzielenia sędziemu urlopu dla poratowania zdrowia, Minister Sprawiedliwości powinien poddać analizie następujące przesłanki: musi wystąpić konkretna choroba, która czasowo uniemożliwia wykonywanie obowiązków zawodowych, leczenie tej choroby wymaga czasowego powstrzymania się przez sędziego od pełnienia służby, urlop Ponadto od marca 2018 korzysta z leczenia w Poradni Zdrowia Psychicznego w P. z powodu zaburzeń depresyjnych. Wnioskowany urlop w ocenie M. Urlop udzielony sędziemu dla poratowania zdrowia, jak wynika z uzasadnienia projektu zmiany ustawy, ma służyć przeprowadzeniu zaleconego
Najwcześniejszą datą przejścia prokuratora w stan spoczynku jest data wydania decyzji, przy czym skutki przejścia w stan spoczynku następują z momentem doręczenia decyzji. Prokurator Generalny stwierdził, że trwała niezdolność do pełnienia obowiązków prokuratora z powodu choroby lub utraty sił, stwierdzona I NO 57/18 i I NO 16/18) lub odmowy udzielenia sędziemu płatnego urlopu dla poratowania zdrowia (np. p.u.s.p. w zw. z art. 127 § 1 p.p., prokuratora przenosi się wstań spoczynku na jego wniosek albo na wniosek przełożonego, jeżeli z powodu
Z użytej w art. 71 § 1 p.u.s.p. formuły „sędzia może być przeniesiony w stan spoczynku” (odmiennej od formuły z art. 70 § 1 p.u.s.p. „sędziego przenosi się w stan spoczynku”) wynika, że uchwała Krajowej Rady Sądownictwa w tym przedmiocie ma charakter uznaniowy. Zatem nie jest więc związana wnioskiem kolegium właściwego sądu i może go nie uwzględnić, nawet jeśli sędzia rzeczywiście nie pełnił służby przez okres roku z przyczyn zdrowotnych. Zwrot „możliwość”, o którym mowa w art. 71 § 1 p.u.s.p. nie oznacza jednak dowolności. z powodu urazu ręki uczestniczka prowadziła samochód poza miejscem swojego zamieszkania z przekroczeniem prędkości o 33 km/h, popełniając Sąd Najwyższy wyrokiem z 8 listopada 2017 r., III KRS 29/17 uchylił zaskarżoną uchwałę z powodu naruszenia przepisów postępowania i przekazał kolegium właściwego sądu, jeżeli z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia nie pełnił służby przez okres roku.
Właściwość międzynarodowa sądów polskich w przypadku sporów cywilnoprawnych musi być oceniana w oparciu o obowiązujące przepisy procesowe, które stanowią, że brak jurysdykcji krajowej sąd bierze pod rozwagę z urzędu w każdym stanie sprawy, a istnienie jurysdykcji krajowej jest bezwzględną przesłanką procesową. pozwy w zakresie prawa pracy przeciwko przedstawicielom dyplomatycznym i urzędom konsularnym obcych państw, z powodu braku jurysdykcji III Rzeszy, Corte di Cassazione, N. 5044/04, sentenza 11.03.2004 oraz w sprawie Milde, gdzie chodziło o popełnioną przez niemieckie siły U. z 2021 r., poz. 154 z późn. zm.
Żadne z kryteriów oceny poszczególnych kandydatów na wolne stanowiska sędziowskie brane pod uwagę w postępowaniu przed KRS nie ma charakteru decydującego ani też nie jest koniecznie wymagane uszeregowanie kandydatów w oparciu o każde z nich. O przeprowadzeniu prawidłowej oceny zgłoszonych kandydatur decyduje bowiem ocena całościowa (kompleksowa) wynikająca z łącznego zastosowania tych kryteriów, co wynika z obowiązku wszechstronnego rozważenia przez Radę okoliczności sprawy. Lista rekomendowanych kandydatów wyraża stanowisko zespołu (art. 35 ust. 1 u.KRS) po uwzględnieniu kryteriów określonych w art. 35 ust. 2 u.KRS, które wraz z jego uzasadnieniem (art. 34 ust. 1 i 3 u.KRS) wykorzystuje Rada, wykonując na posiedzeniu swoją kompetencję (art. 3 ust. 1 u.KRS) i opierając się w rozstrzygnięciu sprawy na jej wszechstronnym rozważeniu, "na podstawie udostępnionej dokumentacji Zgodnie z tym przepisem uczestnik postępowania może odwołać się do Sądu Najwyższego z powodu sprzeczności uchwały Rady z prawem. 4. Stosownie do art. 44 ust. 1 zd. 1 u.KRS uczestnik postępowania może odwołać się do Sądu Najwyższego z powodu sprzeczności uchwały Rady (zob. np. wyroki Sądu Najwyższego: z 27 marca 2019 r., I NO 3/19, z 29 lipca 219 r., I NO 89/19; z 30 lipca 2019 r., I NO 20/19; z 30
które nie mają charakteru dóbr osobistych (np. zadośćuczynienie za zmarnowany urlop, por. uchwała Sądu Najwyższego z 19 listopada 2010 niemożności nawiązania z osobą bliską typowej więzi rodzinnej z powodu jej trwałego uszczerbku na zdrowiu, będącego następstwem czynu Tym bardziej nie można w formule dobra osobistego ujmować poczucia zawodu z powodu zmiany oczekiwań wobec osoby poszkodowanej.