Decyzja o uchyleniu uprawnień do kierowania pojazdami na podstawie fałszywych dokumentów, których prawdziwość została podważona w prawomocnym wyroku karnym, jest zgodna z prawem, a przepis art. 64 § 2 k.p.a. nie znajduje zastosowania w postępowaniu wznowieniowym, w którym braki formalne nie mogą być uzupełniane w postępowaniu dotyczącym przywrócenia praw.

W postępowaniu wznowieniowym nie można zastępować pierwotnych dowodów, które okazały się fałszywe, nowymi; jest to postępowanie mające na celu weryfikację zgodności z prawem wcześniejszej decyzji, a nie sanowanie jej braków.

Decyzja uchylająca prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych może być wydana jedynie ze skutkiem na przyszłość (ex nunc), ponieważ posiada konstytutywny charakter i nie może wywierać skutków wsteczn. Organ właściwy w tych sprawach to wójt, burmistrz lub prezydent miasta, który wydał lub mógł wydać decyzję przyznającą świadczenie.

W postępowaniu wznowieniowym decyzji administracyjnej dotyczącej uprawnień do kierowania pojazdami, brak prawdziwego zaświadczenia o odbyciu szkolenia wymaganego prawem nie jest brakiem formalnym, a ustalenia wyroku karnego o fałszerstwie dokumentów są wiążące dla postępowania administracyjnego.